تاثیر ماندگاری محلول بر خواص نوری و الکتروکرومیکی لایه های نازک ۳WO برای ساخت پنجره های هوشمند

در این مقاله، ما به دنبال روشی مناسب برای افزایش سطح موثر لایه های نازک اکسید تنگستن به روش الکتروانباشت هستیم، زیرا افزایش سطح موثر، باعث بهبود ویژگی های اپتیکی و الکتروکرومیکی در قطعات الکتروکرومیکی می شود. بنابراین لایه های اکسید تنگستن را بر حسب تابعی از زمان ماندگاری محلول (۰، ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت) بررسی می کنیم. آزمایشات نشان داد که ماندگاری محلول پروکسوتنگستیک اسید، باعث ایجاد تراکم های خوشه ای از ذرات در محلول می شود و بررسی هایی که بر اساس ویژگی های اپتیکی، مورفولوژیکی و چرخه ولتامتری انجام شد نشان داد که، افزایش زمان ماندگاری محلول، باعث بهبود ویژگی های الکتروکرومیکی و اپتیکی لایه های اکسید تنگستن در الکترولیت یک مولار می شود. میزان تغییر عبور اپتیکی برای لایه اکسید تنگستن به روش الکتروانباشت با ماندگاری ۷۲ ساعت برابر ۷۱% به دست آمد. مزیت قطعه طراحی شده، استفاده هم زمان از دو ماده الکتروکرومیکی کاتدی و آندی است که باعث می شود میزان تغییرات عبور اپتیکی از قطعه افزایش یافته و نیز سبب زمان پاسخ کوتاه در قطعه می شود

Keywords:

اکسید تنگستن , چرخه ولتامتری , الکتروانباشت , الکتروکرومیک