رموز زندگی از نظر علامه اقبال لاهوری

علامه اقبال عقیده و اندیشه ی خویش درباره ی زندگی و رمز و راز آن را در اشعارش بازتابی روشن دادهاست. مضامین بلند عشق، ایمان، امید و آرزو، تلاش و کوشش، حرکت و پویایی، آیندهنگری و خودشناسی در آثار اقبال جایگاه روشن و گسترده ای دارد وآنگاه که این مضمون را با مفهوم زندگی پیوند میدهد، درخشش و جلوه ی دیگری پیدا میکند. اقبال آرزو و امید را سرمایه ی اصلی زندگی، و زندگی را گنجینه دار این سرمایه ی ارزشمند میداند. خودی، خودشناسی وخودسازی از نظر علامه اقبال با قداست طوف حرم برابر است. وی آزاده زندگی کردن و از زیر بار ناملایمات رستن و قد خم نکردن در برابر دیگران را از رموز زندگی میداند: زندگی ازطوف دیگررستن است   خویش را بیت الحرم دانستن است(اقبال،۱۳۷۶: ۴۵)    اقبال با توجه به آیات قرآن کریم سیر انفسی را برای انسان لازم و ضروری میشمارد و به تعبیری زیبا در خود نگریستن و به شناخت خود رسیدن را چون مجموعه و خلاصه ی نوری میداند که در فطرت ما نهان است و ظهور و بروز جرقههای آن، راه درست زندگی را  برای ما نمایان ساخته، ما را به سوی هدایت و کامیابی رهنمون میسازد:   نقطه ی نوری که نام او خودیست     زیر خاک ما شرار زندگیست               (اقبال،۱۳۷۶: ۴۵)

Keywords:

زندگی , اقبال , خودی , امید , حرکت و پویایی