بررسی تنوع ژنتیکی ارقام و لاین های گندم نان (Triticum aestivum) ایران با استفاده از نشانگرهای مولکولیAFLP

گندم نان (Triticum aestivum) دارای بیشترین سطح زیر کشت و میزان تولید در ایران می باشد و به نظر می رسد در طی سالهای اخیر با ورود ارقام تجاری و اصلاح شده از میزان تنوع واریته های آن کاسته شده است. در این تحقیق به منظور بررسی تنوع ژنتیکی ۳۴ رقم و لاین پیشرفته ی گندم نان و روابط خویشاوندی بین آنها، از نشانگر مولکولیAFLP استفاده گردید. هفت جفت ترکیب آغازگری EcoRI/Tru۱I، در مجموع ۳۵۱ نوار قابل امتیاز دهی ایجاد نمود که ۱۲۹ (%۷/۳۶) عدد از آنها چند شکل بودند. میانگین شباهت ژنتیکی بر پایه ضریب Nei، ۹۶/۰ تخمین زده شد (۹۹/۰-۹۱/۰). دندروگرام به دست آمده با استفاده از روش UPGMA، چهار گروه اصلی را بین ۳۴ رقم و لاین گندم مشخص کرد که تجزیه و تحلیل PCA نیز آن را تایید نمود. نتایج نشان داد که تنوع ژنتیکی اندکی بین واریته های تجاری گندم در کشور وجود دارد. سطح تنوع ژنتیکی محدود بر این نکته دلالت دارد که ژنوتیپ ها احتمالادارای منشا یکسان بوده و باید نسبت به گسترش دامنه ژنتیکی واریته های گندم در کشور توجه بیشتری گردد.