ارزیابی مولفه های زیست محیطی دو سامانه کشت مجدد و راتون برنج (Oryza sativa L.) بر مبنای ارزیابی چرخه حیات
Publish place: Journal Of Agroecology، Vol: 15، Issue: 2
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 104
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-15-2_010
تاریخ نمایه سازی: 8 آبان 1402
Abstract:
برنج (Oryza sativa L.) یکی از مهم ترین غذای بیش از نیمی از مردم جهان به شمار میرود. کاربرد بیش از حد منابع تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر در بخش کشاورزی به صورت بالقوه، تاثیرات زیستمحیطی گوناگونی را بر بومنظامهای زراعی اعمال میکند؛ چنین تاثیراتی را میتوان با رویکرد ارزیابی چرخه حیات (LCA) مورد ارزیابی قرار داد. این پژوهش در سال ۱۳۹۹ با محوریت شناخت و مقایسه روند فشار زیست محیطی الگوهای کشت دوم و راتون تولید برنج در شالیزارهای شهرستان آمل انجام پذیرفت. بر این اساس، در مراحل مختلف تولید برنج از جمله کاشت، داشت و برداشت، دادههای مرتبط با الگوهای کشت دوم و راتون از کشاورزان شهرستان آمل، گردآوری و اثرات زیستمحیطی حاصل از سامانههای مذکور همچون پتانسیل گرمایش جهانی، اوتریفیکاسیون و اسیدی شدن آب و خاک برآورد شد. در این پژوهش، واحد کارکردی بوم نظامهای تولید برنج معادل یک تن شلتوک در نظر گرفته شد. یافتههای حاصل از این پژوهش حکایت از آن داشت که بیشترین پتانسیل گرمایش جهانی برنج مربوط به کشت مجدد برنج در حدود ۹۲/۱۸۹۶ کیلوگرم معادل دی اکسیدکربن به ازای یک تن شلتوک تولیدی بوده است. ارزیابی چرخه حیات در تولید برنج نشان داد، در گروه تاثیر زیستمحیطی پتانسیل گرمایش جهانی به ازای تولید هر تن شلتوک در سامانههای راتون در حدود ۹۹/۱۶۷۳ کیلوگرم معادل دیاکسیدکربن به اتمسفر انتشار یافته است. انتشارات مستقیم ناشی از فعالیتهای درون مزرعهای در هر دو سامانه مورد مطالعه سهم عمده و اصلی را در افزایش گرمایش جهانی داشته که منشا این آلایندگیها را میتوان در احتراق سوخت مصرفی در تجهیزات کشاورزی و نیز انتشار اکسیدهای نیتروژندار، دی اکسید نیتروژن و دیگر ترکیبات نیتروژندار حاصل از مصرف کود نیتروژن دانست. همچنین، سامانههای کاشت مجدد برنج تاثیر بیشتری در سه رده آسیب سلامت انسان، کیفیت اکوسیستم و تغییر اقلیم نسبت به سامانههای تولید راتون داشتهاند. همچنین مقادیر خسارات وارد شده بر کیفیت اکوسیستم ناشی از تولید هر تن شلتوک در سامانههای کشت مجدد و راتون به ترتیب حدود ۰۸/۱۰۰۸۹ و ۵۸/۷۱۴۶ PDFÍm۲Íyr بوده است. علاوه بر این، هر دو سامانه تولید برنج بیشترین اثر را بر کیفیت اکوسیستم و پس از آن بر سلامت انسان نشان دادهاند. بر اساس یافتههای این پژوهش، سامانه تولید راتون برنج نسبت به سامانههای کشت مجدد برنج به لحاظ زیستمحیطی از سازگاری بیشتری برخودار میباشند.
Keywords:
Authors
همت اله پیردشتی
گروه زراعت، پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
زهرا صابر
گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران.
فائزه محمدی کشکا
گروه زراعت، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
یاسر رحمتی
گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران.
علی متولی
گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :