بررسی تاثیر کودهای آلی، شیمیایی و تلفیقی بر برخی خصوصیات کمی و کیفی سه رقم آفتابگردان (Heliantus annuus L.)

اهداف: این مطالعه به منظور ارزیابی تاثیر کودهای شیمیایی، آلی و تلفیقی بر خصوصیات کمی و کیفی ارقام آفتابگردان انجام شد.مواد و روش ها: آزمایش به صورت کرت های خرده شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی زهک استان سیستان و بلوچستان اجرا شد. فاکتور اصلی سطوح کوددهی شامل شاهد (عدم کاربرد کود)، کمپوست (۴۰ تن در هکتار)، اسید هیومیک (۵ لیتر در هکتار)، کود شیمیایی (۱۵۰ کیلوگرم اوره، ۱۰۰ کیلوگرم فسفر و ۱۰۰ کیلوگرم پتاس)، تلفیقی کمپوست و اسید هیومیک (۲۰ تن در هکتار کمپوست + ۵/۲ لیتر در هکتار) و تلفیقی اسید هیومیک و کود شیمیایی (۵/۲ لیتر در هکتار + ۷۵ کیلوگرم اوره، ۵۰ کیلوگرم فسفر و ۵۰ کیلوگرم پتاس) و فاکتور فرعی سه رقم آفتابگردان شمس، قاسم و هایسان ۲۵ بود. یافته ها: بیشترین قطر طبق (۱/۲۲ سانتی متر) از تیمار اسید هیومیک+کمپوست و رقم شمس(۳/۶۵درصد افزایش نسبت به شاهد)، وزن ۱۰۰۰ دانه (۳۳/۸۰ گرم) از تیمار اسید هیومیک+کود شیمیایی و رقم شمس(۵/۶۳درصد افزایش نسبت به شاهد)، تعداد دانه در طبق (۷/۵۸۱) از تیمار اسید هیومیک+کمپوست و رقم شمس (۱/۶۴درصد افزایش نسبت به شاهد) و عملکرد بیولوژیک (۱۱۹۷۰ کیلوگرم در هکتار) از تیمار اسید هیومیک+کود شیمیایی و رقم شمس به دست آمد. عملکرد بیولوژیک ارقام شمس، قاسم و هایسان ۲۵، در تیمار اسیدهیومیک+کودشیمیایی نسبت به شاهد به ترتیب۲/۳۹، ۵/۳۱، ۵/۳۴ درصد افزایش داشت.نتیجه گیری: کاربرد کودهای آلی و مدیریت تغذیه تلفیقی از جمله روش های موثر برای بهبود ویژگی های کمی و کیفی آفتابگردان بوده که موجب کاهش مصرف کودهای شیمیایی می شود.

Keywords:

دانه روغنی , صفات زراعی , کمپوست , کودهای NPK , عملکرد