اثر کاربرد نانو ذرات نقره، میدان مغناطیسی، باریم و لیتیوم بر عملکرد دانه و برخی ویژگی های زراعی گندم

به منظور ارزیابی تاثیر نانو ذرات نقره، میدان مغناطیسی در ترکیب با عناصر باریم و لیتیوم بر عملکرد و برخی خصوصیات زراعی گندم، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات و فناوری رضوی در سال زراعی ۱۳۸۷- ۱۳۸۶ انجام گردید. آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و در چهار تکرار طراحی شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد (T۱)میدان مغناطیسی و نانو ذرات نقره + نیترات باریم، (T۲) میدان مغناطیسی و نانو ذرات نقره + نیترات لیتیوم، (T۳) میدان مغناطیسی و نانو ذرات نقره، (T۴) میدان مغناطیسی و نانو ذرات نقره + نیترات باریم + نیترات لیتیوم+ نیترات روی، (T۵) کاربرد تیمار سوم با غلظت دو برابر، (T۶) کود کمیرا (T۷) کلات آهن و روی بهاران و (T۸) شاهد بودند. نتایج نشان داد که تیمار T۳ با عملکرد دانه ۴۰۵۹ کیلوگرم در هکتار به طور معنی داری نسبت به شاهد اختلاف داشت. افزایش عملکرد دانه در تیمار (T۳) نسبت به تیمار شاهد ۵/۲۹ درصد بود. همچنین عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت در تیمار (T۳) بالاترین و در تیمار (T۴) در کمترین مقدار خود بود ولی این اختلاف فقط در شاخص برداشت معنی دار بدست آمد. اختلاف معنی داری بین تیمارها در دیگر صفات نظیر ارتفاع بوته، تعداد سنبله در متر مربع، عملکرد کاه و میزان کلروفیل مشاهده نشد. به نظر می رسد کاربرد میدان مغناطیسی ضعیف به همراه نانو ذرات نقره (T۳) بهترین تاثیر را بر رشد و عملکرد گندم داشته و شاید بتواند جایگزین مناسبی جهت مواد شیمیایی باشد