ارزیابی توان بازدارندگی ترشحات ریشه ارقام برنج (Oryza sativa L.) بر خصوصیات علف هرز سوروف (Echinochloa crus-galli)

به منظور شناسایی محتوای فنولیک اسید ترشحات ریشه سه رقم برنج (ندا، تایچانگ و سپیدرود) با استفاده از روش کروماتوگرافی مایع با کارکرد بالا (HPLC) و ارزیابی توان دگرآسیبی آنها روی خصوصیات رشدی علف هرز سوروف آزمایشی با آرایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تکرار طی سال ۱۳۸۷در آزمایشگاه و گلخانه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری انجام شد. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان از معنی دار بودن همه اثرات ساده و متقابل در صفات مورد مطالعه داشت. رقم تایچانگ در بیش از نیمی از صفات اندازه گیری شده اثرات بازدارندگی بیشتری نسبت به رقم ندا و سپیدرود داشت به طوری که ترشحات ریشه رقم تایچانگ با ۶۰/۴۰ درصد بیشترین و رقم سپیدرود با ۶۰/۰ درصد کمترین تاثیر بازدارندگی را بر طول ریشه چه علف هرز سوروف داشتند. در مورد وزن خشک گیاهچه نیز رقم تایچانگ و رقم سپیدرود به ترتیب با ۹۰/۲۹ و ۶۰/۲ درصد بازدارندگی بیشترین و کمترین درصد بازدارندگی را داشتند. در مورد سرعت و درصد جوانه زنی بذر سوروف نیز نتایج بیانگر بازدارندگی بالای رقم تایچانگ بود (به ترتیب با ۹۰/۵۰ و ۹۰/۳۱ درصد). در مورد صفات فیزیولوژیک علف هرز سوروف نظیر محتوای کلروفیل و نیتروژن برگ رقم ندا به ترتیب با ۲۰/۵۸ و ۸۰/۴۳ درصد بازدارندگی بیشترین تاثیر بازدارندگی را داشت و در هر دو صفت رقم سپیدرود با ۷۰/۱ و ۳۰/۱۱ درصد بازدارندگی حداقل تاثیر را بر علف هرز سوروف از خود نشان داد. تجزیه ترشحات ریشه ارقام برنج با استفاده از روش HPLC نشان داد که بیشترین محتوای فنولیک اسید (۰۸۵/۶ میلی گرم در لیتر عصاره) متعلق به رقم تایچانگ و کمترین آن (۲۰۱/۰ میلی گرم در لیتر عصاره) مربوط به رقم ندا بوده است.