پاسخ جمعیت علف های هرز و تداخل آنها به تاریخ کاشت و رقم عدس (Lens culinaris Med.) در شرایط دیم شهرستان خرم آباد

آزمایش ارزیابی تاثیر تاریخ کاشت و رقم زراعی عدس بر جمعیت علف های هرز و اثرات تداخلی آنها به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۴ تکرار طی سال زراعی ۸۵-۱۳۸۴ در شرایط دیم در شهرستان خرم آباد اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل تاریخ کاشت (پاییزه، زمستانه و بهاره)، ارقام عدس (گچساران، فیلیپ و توده محلی لرستان) و رقابت علف های هرز (کنترل و تداخل علف های هرز) بود. میانگین فراوانی گونه های علف هرز برای کشت پاییزه به ترتیب ۸/۷۷ درصد و ۷/۳۴۵ درصد بیشتر از کشت های زمستانه و بهاره بود. گونه های گلرنگ وحشی (Carthamus oxyacantha) و شیر پنیر (Galium tricornutum) در هر سه فصل کاشت بیشترین فراوانی نسبی و اهمیت نسبی را به خود اختصاص دادند. تاخیر در کاشت عدس به شدت سبب کاهش جمعیت علف های هرز شد، به طوری که میانگین تراکم علف های هرز برای کشت های زمستانه و بهاره به ترتیب فقط ۵/۴۰ و ۳/۴ درصد میانگین تراکم علف های هرز در کشت پاییزه بود. با این حال بین کشت های پاییزه و زمستانه از نظر تولید زیست توده علف های هرز تفاوت معنی داری وجود نداشت. میانگین تولید زیست توده علف های هرز برای کشت بهاره کمتر از یک پنجم میانگین کشت های پاییزه و زمستانه بود. در کشت های پاییزه و زمستانه تداخل علف های هرز به ترتیب سبب کاهش ۶/۳۲ و ۵/۳۳ درصد عملکرد دانه عدس شد. درصد کاهش عملکرد ناشی از تداخل علف های هرز برای کشت بهاره (۳/۲۲ درصد) به طور معنی داری کمتر از کشت های پاییزه و زمستانه بود. تاثیر رقم عدس و اثرمتقابل آن با تاریخ کاشت بر صفات جمعیت علف هرز معنی دار نبود.