بررسی تاثیر تداخل زمانی جمعیت طبیعی علف های هرز و تراکم بوته گیاه زراعی بر روی برخی شاخص های رشد، عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای (Zea mays L.)

به منظور بررسی اثر تداخل جمعیت طبیعی علف های هرز و تراکم ذرت دانه ای، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی ۸۶-۱۳۸۵ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل ۲ فاکتور، تراکم بوته ذرت در ۳ سطح (۴، ۷ و ۱۰ بوته در مترمربع) و تداخل علف هرز در ۳ سطح (عدم تداخل به عنوان کشت خالص، تداخل تا مرحله ۹ برگی و تداخل تا مرحله ۱۳ برگی) بود. نتایج نشان داد که در تراکم مناسب بوته (۷ بوته در مترمربع)، ذرت می تواند از طریق افزایش پتانسیل رقابتی خود تداخل علف های هرز را تا حدی کاهش دهد. با این وجود علف های هرز موجب کاهش ماده خشک تجمعی، سرعت رشد محصول، شاخص سطح برگ، عملکرد دانه، تعداد دانه در بلال و تعداد ردیف در بلال ذرت گردید. به نحوی که تداخل علف های هرز موجب شده تا کمترین ماده خشک تجمعی، سرعت رشد محصول، شاخص سطح برگ و عملکرد دانه از تیمارهای رقابت علف های هرز تا مرحله ۱۳ برگی در هر سه تراکم گیا هی به دست آید. به طورکلی در این آزمایش مشخص شد که با افزایش تراکم، ذرت حضور علف های هرز را تا مرحله ۹ برگی (۴۰ روز پس از کاشت) با کاهش ۵-۱۵ درصدی در عملکرد تحمل می نماید. در صورتی که با طولانی شدن مدت تداخل علف های هرز تا مرحله ۱۳ برگی و انتهای فصل رشد عملکرد دانه کاهش یافت، و طولانی شدن دوره های عاری از علف های هرز (تیمارهای کشت خالص) مانع نقصان عملکرد گردید.