ارزیابی ارقام برنج در تیمارهای مختلف آبیاری براساس شاخص های تحمل و حساسیت

به منظور ارزیابی ارقام برنج در تیمارهای مختلف آبیاری براساس شاخص های تحمل و حساسیت آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ۳ تکرار در بهار سال ۱۳۸۵ و در موسسه تحقیقات برنج کشور در رشت اجرا گردید. عامل های اصلی ۵ سطح آبیاری شامل: غرقاب دایم (تیمار عادی)، آبیاری پس از ناپدید شدن آب، دورهای تناوبی ۵، ۸ و۱۱ روزه آبیاری (تیمارهای تنش) و عامل های فرعی شامل ارقام بهار، درفک و علی کاظمی بودند. میانگین عملکرد و تعداد خوشه در بوته در شرایط غرقاب و تنش نشان داد که رقم بهار با دارا بودن بیشترین عملکرد (۸۳۰۴) و تعداد خوشه در بوته (۶۱/۱۶) نسبت به دو رقم دیگر در مدیریت ها مختلف اعمال شده متحمل تر بود. شاخص های میانگین هارمونیک (HM)، شاخص تحمل به تنش (STI)، میانگین هندسی (GMP)، شاخص میانگین تولید (MP) بالاترین و شاخص تحمل (TOL) و شاخص حساسیت به تنش (SSI) کمترین مقدار را برای رقم بهار در تمام دورهای آبیاری داشتند. نتایج این پژوهش نشان داد که می توان برای گزینش بهترین ارقام برنج ایرانی در تیمارهای مختلف آبیاری براساس عملکرد از شاخص های تحمل و حساسیت در حالات مختلف آبیاری استفاده نمود.