امکان سنجی ارتقا سطح سرزندگی در فضای باز دانشگاهی از نگاه کاربران فضا به روش مدلیابی معادلات ساختاری

در قسمت اول با هدف شناسایی و اولویت بندی شاخص های سرزندگی در فضاهای باز دانشگاهی، از روش تحلیل سلسله مراتبی استفاده گردید. روش تحقیق اکتشافی است و در دو فاز (AHP) و تحلیل عامل R در نرم افزار spss بصورت کیفی و کمی و در انتها با استفاده از روابط مدلیابی ساختاری در نرم افزار Amos به صورت پی در پی انجام شد. جامعه تحقیق را در بخش اول کلیه متخصصان معماری و شهرسازی تشکیل می دادند که مصاحبه ای باز پاسخ با روش نمونه گیری هدفمند و تکنیک گلوله برفی با ۱۵ نفر از متخصصان صورت گرفت. در ادامه با بدست آوردن الویت های اصلی تحقیق از مرحله قبل، پرسشنامه جدیدی تدوین و در گروه کاربران با حجم نمونه توسط ۳۴۱ نفر از دانشجویان در رشته های معماری، معماری منظر، شهرسازی و عمران در سطح دانشگاه های ایران بصورت نمونه گیری خوشه ای تصادفی انجام گرفت و نتایج برای تحلیل داده های جمع آوری شده، بر اساس تحلیل عامل R استخراج و تحلیل داده ها بر اساس آمار توصیفی استنباطی است. یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که ابعاد اجتماعی، کالبدی، طراحی و روانشناختی محیط در طراحی فضاهای باز دانشگاهی تاثیرگذار است همچنین روابط بین مولفه ها و ضریب تاثیر آنها مشخصشد. مولفه های انعطاف پذیری در رفتار انسانی، تنوع فضایی، تاثیر آسایش کالبدی بر آسایش جسمی، رابطه فضای مصنوع و فرمال با فضای اجتماع پذیر و فردی، شکل گیری رفتار انسانی با آرایه های محیطی و حضور طبیعت و محیط سرزنده از پرسشنامه کاربران استخراج شد.

Keywords:

روانشناسی محیط , فضاهای باز دانشگاهی , سرزندگی , تعاملات اجتماعی