The Effect of Propofol Anesthesia on Cutaneous Wound Healing in Rats

زمینه و هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات بیهوشی با پروپوفول بر روندترمیم زخم های جلدی، با توجه به خواص غیر بیهوشی آن بوده است. مواد و روش ها: تعداد ۳۶ سر موش صحرایی ماده بالغ به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. در گروه ۱ بیهوشی با ترکیب پروپوفول (۶۰ mg/kg) و کتامین (۴۰ mg/kg)؛ در گروه ۲ بیهوشی با کتامین (۵۰ mg/kg) و در گروه ۳ بیهوشی با پروپوفول (۱۰۰mg/kg) به صورت داخل پریتونیومی (IP) انجام شد. به منظور ایجاد زخم، پوست ناحیه پشت گردن حیوانات به ابعاد ۵/۱ × ۵/۱ سانتیمتر به طور تمام ضخامت برداشته شد. وضعیت ظاهری زخم ها روزانه بررسی و اندازه زخم توسط نرم افزار Digimizer محاسبه گردید. نمونه های پوستی ۱×۱ سانتیمتر جهت ارزیابی هیستوپاتولوژی و اندازه گیری میزان هیدروکسی پرولین در روز ۲۱ پس از ایجاد زخم و متعاقب معدوم سازی انسانی تهیه شد. نتایج: ازنظر اندازه زخم و میزان هیدروکسی پرولین تفاوت معنی داری بین گروه پروپوفول با گروه های کتامین و کتامین+پروپوفول وجود نداشت. در مطالعه هیستوپاتولوژی ازنظر محتوای فیبروبلاست و میزان خون­رسانی تفاوت معنی داری بین گروه های مذکور مشاهده نشد، اما ازلحاظ میزان نفوذ سلول های التهابی گروه کتامین، محتوای کلاژن گروه پروپوفول و کتامین+پروپوفول و میزان بازسازی بافت اپیتلیوم گروه پروپوفول افزایش معنی داری نسبت به سایر گروه ها داشتند. نتیجه گیری: استفاده از پروپوفول جهت بیهوشی تاثیر منفی بر روندترمیم زخم های جلدی در رت در مقایسه با کتامین ندارد، اما بررسی تاثیر مثبت آن نیاز به مطالعات بیشتری دارد.

Keywords:

Propofol anesthesia , Cutaneous wound , Rat , بیهوشی , پروپوفول , زخم جلدی , رت