ارزیابی اثرات تنوع فعالیتهای اقتصادی زنان روستایی بر تابآوری سکونتگاههای روستایی در برابر بیماری کرونا (مطالعه موردی: بخش مرکزی شهرستان نکا)

امروزه بحث تاب آوری نقاط سکونتگاهی جزو مهم ترین مباحث مطالعاتی دنیا به شمار می رود. ازآنجایی که جهان به طور پیوسته و مداوم درگیر مسائل متعددی ازجمله حوادث طبیعی و انسانی است، ضرورت دارد تا سکونتگاه های ایمنی در برابر مخاطرات انسانی و طبیعی داشته باشیم. در طی قرون گذشته، جهان شاهد برخی از اپیدمیها و پاندومیهای همهگیر پیش بینی نشدهای چون شیوع سل، فلج اطفال، وبا، ایدز، آنفلوانزا، سارس و اخیرا کووید­۱۹ بوده است. بنابراین افزایش یا بهبود توان ظرفیتی یک سیستم برای ایستادگی و بازیابی در برابر اپیدمیها بسیار مهم است. در این پژوهش هدف ارزیابی اثرات تنوع فعالیتهای اقتصادی زنان روستایی بر تابآوری سکونتگاههای روستایی در برابر بیماری کرونا در سکونتگاههای روستایی بخش مرکزی شهرستان نکاست. این پژوهش یک مطالعه کاربردی و کمی است. بنابراین، نتایج آن می تواند توسط کاربران نهایی مختلف مانند روستاییان، محققان دانشگاهی، برنامه ریزان و تصمیم گیرندگان در سطوح مختلف برنامه های مدیریت همه گیری کووید­۱۹ مورد استفاده قرار گیرد. به عبارت دیگر به توسعه برنامه های تاب آوری برای جوامع روستایی در کشورهای در حال توسعه مانند ایران کمک می کند.   نتایج نشان داد که سطح تابآوری اقتصادی و کالبدی سکونتگاههای روستایی بخش مرکزی شهرستان نکا در سطح پایینتر از متوسط ارزیابی است، همچنین سطح تابآوری اجتماعی در سطح متوسط است. براساس آزمون رگرسیون خطی متغیر تنوع فعالیتهای اقتصادی زنان با بتای ۴۲۸/۰ بیشترین تاثیر را بر تاب آوری خانوارهای کشاورز روستایی داشته است. همچنین متغیرهای تنوع فعالیتهای اقتصادی زنان در بخش کشاورزی و غیرکشاورزی نیز به طور مستقیم بر افزایش تاب آوری خانوارهای روستایی تاثیرگذار هستند.

Keywords:

تنوع فعالیت اقتصادی , زنان روستایی , تاب آوری , کووید-۱۹ , نکا