بررسی اثر کیفیت آب بر روند سدیم زدایی خاک های سنگین با آبشویی پیوسته

حجم قابل توجهی زهاب در شبکههای آبیاری و زهکشی خوزستان تولید میشود که مدیریت و استفاده مجدد از آن ها ضروری است. یکی از راههای استفاده مجدد از زهابها استفاده از آنها در آبشویی اراضی است. با هدف بررسی قابلیت کاربرد زهاب بر سدیمزدایی از خاکهای رسی این منطقه، آزمایشهای آبشویی در کرتهایی با ابعاد ۵/۱×۵/۱ متر در اراضی کشت و صنعت نیشکر سلمان فارسی انجام شد. سه کیفیت آب با هدایت الکتریکی ۶۱/۲ (آب تازه رودخانه کارون)، ۰/۶، و ۰/۹ دسیزیمنس بر متر (مخلوط زهاب این کشت و صنعت با آب رودخانه کارون) به صورت سه تیمار به نامهای، به ترتیب، T۱، T۲، و T۳ با روش آبشویی پیوسته (کاربرد ۳۰، ۶۰، ۱۲۰ سانتیمتر آب) با شش تکرار به روش بلوکهای کامل تصادفی در این پژوهش بررسی شد. نتایج نشان داد با افزایش شوری آب آبشویی روند سدیمزدایی کندتر می شود. ولی استفاده از زهابهای شور تا حد ۶ دسیزیمنس بر متر موجب افزایش مقدار کلسیم و منیزیم خاک پس از آبشویی می شود. نسبت جذب سدیم در لایه ۰ تا ۳۰ سانتیمتری خاک، که قبل از آبشویی ۸۴ میلیاکی والان در لیتر به توان یک دوم بود، پس از اعمال تیمارهای T۱ تا T۳ به ترتیب به ۹، ۱۰، و ۱۸ میلیاکی والان در لیتر به توان یک دوم رسید. بنابراین، مشکل سدیمی در این لایه با آبشویی با زهاب دارای شوری ۶ دسیزیمنس بر متر برطرف میشود و برای این کار به استفاده از آب شیرین نیازی نیست. واکنش خاک بررسی شده، چه قبل از آبشویی و چه بعد از آن، در محدوده قلیایی قرار نگرفت.

Keywords:

Drainage water , Land reclamation , pH , SAR , Khuzestan