اثر توامان تنش های شوری و خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ در شرایط آب و هوایی کاشمر (تحت آزمایش گلدانی)
Publish place: Irrigation and Drainage، Vol: 17، Issue: 3
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 90
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IDJ-17-3_001
تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1402
Abstract:
ن قادری چکیدهتنش های شوری و خشکی از جدی ترین مشکلات تولید محصولات کشاورزی در بسیاری از نقاط دنیا به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک می باشند. بر این اساس، پژوهشی گلدانی به منظور بررسی اثر توامان تنش های شوری و خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ در زمستان سال ۱۴۰۰ و بهار سال ۱۴۰۱ در منطقه ی کاشمر اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل های آزمایش سه سطح آب آبیاری شامل ۱۰۰%= W۰، ۷۵%= W۱ و ۵۰%= W۲ نیاز آبی و چهار سطح شوری شامل ۷/۰= S۰، ۴= S۱، ۸= S۲ و ۱۲= S۳ دسی زیمنس بر متر بودند که در خاک لومی شنی اعمال شدند. نتایج جدول تجزیه واریانس نشان داد که اثر توامان تنش شوری و خشکی بر وزن دانه در بوته، تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه و بهره وری آب در سطح یک درصد معنی دار بود. در شرایط توامان تنش شوری و خشکی شدید وزن دانه در بوته و بهره وری آب نسبت به تیمار شاهد به ترتیب به اندازه ی ۱۷/۶۴ و ۲۹/۴۳ درصد کاهش یافت. افزایش هم زمان تنش شوری و خشکی وزن دانه در بوته را نسبت به تیمار شاهد به ترتیب ۱۹/۴۵ و ۱/۶۱ درصد کاهش داد. نتایج هم چنین نشان داد که حد آستانه شوری آب آبیاری برای کاهش عملکرد دانه گلرنگ در شرایط اعمال کم آبیاری، ۴ دسی زیمنس بر متر بود. در بالاترین سطح شوری، تغییر سطح آبیاری از W۱ به W۲ بهره وری مصرف آب را ۶۳/۲۷ درصد کاهش داد. در شرایط آبیاری با آب غیرشور (S۰)، تغییر سطح آبیاری از W۰ به W۱ و از W۱ به W۲ باعث کاهش معنی دار بهره وری مصرف آب نگردید. با توجه به یافته های این پژوهش می توان گفت در شرایط دسترسی به آب غیرشور، تیمار W۱S۰ برای منطقه ی مورد مطالعه قابل توصیه می باشد.
Keywords:
Authors
جواد علایی
گروه آبیاری و زهکشی دانشکده کشاورزی تربیت مدرس تهران
مهدی مکاری
گروه علوم و مهندسی آب، مرکز آموزش عالی کاشمر
امیر حسین قادری
گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی آب و خاک، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران