مقاوم سازی، تعمیر و افزایش ظرفیت باربری اعضای بتنی توسط روش جدیدی مبتنی بر تزریق اپوکسی

امروزه روش های نوینی از جمله به کارگیری الیاف پلیمری جهت محصور کردن عضو بتنی و تزریق رزین در ترک ها تحت فشار به منظور ایجاد پیوستگی در عضو بتنی گسیخته شده معرفی شده اند. در این مقاله سعی بر آن است که یک روش جدید مقاوم سازی مبتنی بر تزریق اپوکسی معرفی شود که می توان از این روش علاوه بر مقاوم سازی و افزایش ظرفیت باربری برای تعمیر اعضای بتنی نیز استفاده کرد. در این مقاله روش مذکور با انجام یک مطالعه موردی تشریح شده است. در این راستا تعداد نه نمونه استوانه ای تهیه شد که سه نمونه به عنوان شاهد، دو نمونه با چهار حفره و چهار نمونه شامل هشت حفره می باشد که تمامی حفرات با مته ای به قطر ۱۰ میلی متر ایجاد شده و در آن ها تزریق توسط اپوکسی صورت گرفته است. هدف بررسی میزان افزایش مقاومت و کاهش کرنش جانبی تحت بارگذاری محوری است. دو نمونه از نمونه های هشت حفره ای نیز با الیاف پلیمر کربن CFRP محصور شده تا میزان تاثیر استفاده توامان از روش حاضر و روش رایج محصورشدگی توسط الیاف پلیمری بررسی شود. حفره های مذکور در نمونه ها با زوایا و فواصل مشخصی از هم ایجاد گردیده است. نتایج نشان می دهد که تزریق اپوکسی به این شیوه موجب افزایش مقاومت و ظرفیت باربری نمونه ها در ناحیه غیرخطی شده و از کرنش جانبی کاسته می شود. همچنین استفاده توامان تزریق اپوکسی و محصور کردن توسط الیاف پلیمری نتایج مطلوبی در بر داشته است.

Keywords:

مقاوم سازی , تزریق اپوکسی , تعمیر , افزایش مقاومت , الیاف پلیمری