ارائه مدل تاثیر فعالیت های منابع انسانی متناسب با دورکاری بر عملکرد شغلی دورکاران سازمان های ورزشی منتخب

هدف از تحقیق حاضر، طراحی مدل تاثیر فعالیت های منابع انسانی بر عملکرد شغلی دورکاران سازمان های ورزشی منتخب می باشد. روش تحقیق حاضر از نوع تحقیقات فرا اثبات گرا، رویکرد کمی، راهبرد توصیفی-پیمایشی و شکل فرضیات به صورت علی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل ۱۱۰۰ نفر از  کارکنانی بود که در وزارت ورزش و جوانان و  فدراسیون های ورزشی منتخب به صورت دورکاری فعالیت داشتند. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده بود که با انجام پیش پردازش ها در نهایت تعداد ۲۱۰ پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزار تحقیق شامل سه پرسشنامه «اطلاعات جمعیت شناختی»، پرسشنامه «فعالیت های منابع انسانی متناسب با پیاده سازی طرح دورکاری در سازمان» (الماسی فر، ۱۳۹۳) و پرسشنامه «عملکرد شغلی» هری و گلداسمیت (۱۹۸۰) بود. یافته های استنباطی تحقیق نشان داد که فعالیت های منابع انسانی متناسب با دورکاری بر عملکرد شغلی دورکاران وزارت ورزش و جوانان و سازمان های تابعه تاثیر مثبت و معناداری دارند. همچنین مولفه های نیم رخ شغلی دورکاران و ارزیابی عملکرد دورکاران، کارمندیابی و آموزش دورکاران سهم بسیار بالا، آموزش دورکاران و ارزیابی عملکرد دورکاران سهم متوسط و کارمندیابی و ویژگی فعالیت های منابع انسانی سهم بالایی در پیش بینی رفتار عملکرد شغلی دارند و جبران خدمات دورکاران و نیم رخ شغلی سهم بسیار ضعیفی در پیش بینی رفتار عملکرد شغلی دارند. در نهایت با محاسبه ۷/۴۰ Gof=  مشخص شد که برازش مدل در حد مطلوب و قابل قبولی است.

Keywords:

دورکار , فعالیت های منابع انسانی , عملکردی شغلی , نیم رخ شغلی , آموزش