تاثیر NAA و برخی تیمارها روی کنترل پاجوش و میزان رشد در نهال های پیوندی مرکبات
Publish place: Plant Production Research، Vol: 16، Issue: 4
Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 50
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOPP-16-4_006
تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1402
Abstract:
پاجوشها مصرفکننده قوی آب و عناصر غذایی هستند و به همین علت با اندامهای در حال رشد نظیر پیوندک نهالهای پیوندی، رقابت شدیدی دارند. این مساله یک مشکل اساسی در نهالستانهای مرکبات شمال کشور محسوب میشود، به طوری که هزینه و وقت زیادی صرف کنترل پاجوشهای ناخواسته نهالها میشود. این پژوهش که در قالب طرح فاکتوریل انجام شد، ۱۰ روش مختلف کنترل پاجوش را در ۳ پایه مرکبات (ترویرسیترنج، نارنج، سیتروملو) و با ۵ تکرار مورد مقایسه قرار داده است. مقایسه میانگین های صفات مورد بررسی نشان میدهد که غلظت ۲۵۰۰ قسمت در میلیون NAA ۲۰ روز بعد از پیوند و همچنین روش فویل آلومینیومی، پاجوشها را از نظر تعداد، طول و تعداد کل برگ، به طور معنیداری بهتر از دیگر روشها کنترل کرده است. وزن تر پاجوش در نهال هایی که حذف پاجوش در آنها انجام نشد، حداکثر بود. در این رابطه تیمارهای NAA، فویل آلومینیومی و حذف دستی دو ماهه، اختلاف معنی داری با هم نداشته و همگی وزن پاجوش را کاهش دادند. بررسی صفات مربوط به رشد رویشی پیوندک نیز نشان می دهد طول، تعداد برگ، سطح برگ کل و وزن تر پیوندک در تمامی روشهای کنترل پاجوش نسبت به نهالهای حذف درازمدت، به طور معنیداری کمتر بودهاند. ظهور پیوندک نیز در تیمارهای با غلظت بالای NAA (۲۰۰۰ و ۲۵۰۰ قسمت در میلیون بیست روز بعد از پیوند) به طور معنی داری به تاخیر افتاد.
Keywords: