برخی از معانی رمانتیستی در شعر نادرپور

در اواخر قرن هجدهم مکتب جدیدی در تقابل با مکتب کلاسیک ظهور کرد. رمانتیسیسم انقلاب همه جانبه ی اروپایی است که ریشه و پایه های آن را باید در کشورهای اروپایی جستجو کرد. انقلاب فرانسه، انقلاب­صنعتی و توسعه شهر نشینی را از عوامل­مهم پیدایش این­مکتب دانسته اند. «ظهور رمانتیسم همزمان بود با فروپاشی نظم کهن، وقوع انقلاب صنعتی، رشد شهر نشینی، رشد طبقه متوسط، گسترش سواد آموزی و تحولات دیگری که همگی پدیده هایی نو و بی سابقه اند وانسان کلاسیک با آنها مانوس نبوده است» (مسعود جعفری، ۱۳۷۸: ۱۶۰). این مکتب رفته رفته از اروپا به همه­ی جهان راه یافت و در ادبیات سایر ملل نیز تاثیر گذاشت از جمله در ایران هم نه به شکل یک مکتب و جنبش فراگیر بلکه به صورت یک گرایش ادبی در کنار گرایش های دیگری همچون کلاسیسیسم ورئالیسم ظهور کرد که البته معلول عوامل اجتماعی- اقتصادی و عوامل فرهنگی بود. تقریبا‍‍ می توان گفت که با توجه به نمود ویژگی­های محتوایی اعم از نقد مظاهر تمدن جدید، بازگشت به کودکی، روستا ستایی، طبیعت ستایی، گریز وسیاحت، نوستالژی و ... رمانتیسم ادبی در شعر نادر پور پررنگ تر و بر جسته تر از بقیه­ی شاعران معاصر ایران است. در این مقاله با هدف نشان دادن برجستگی نشانه­های گرایش های رمانتیستی شعر  نادرپور به بررسی آن با روش تحلیل محتوا خواهیم پرداخت.

برخی از معانی رمانتیستی در شعر نادرپور Keywords:

رمانتیک , تمدن جدید , شهر نشینی , کودکی , روستا طبیعت , سفر , وطن