تجلی عاطفی دو رنگ سیاه و سفید در خیال جاهلی
Publish place: Journal of Lyrical Literature Researches، Vol: 7، Issue: 12
Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 85
This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLLR-7-12_003
تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1402
Abstract:
دورهی جاهلی، از نظرسبک شناسی دورهی وصف های دقیق است. معشوق در ابیات آغازین چکامه های بلند جاهلی با رنگ های زنده و مهیج خودنمایی می کند و مصادیق رنگ سفید در میان سایر رنگ ها کاربرد بیشتری دارد. از سوی دیگر, رنگ سیاه در تصویر شاعر غالبا تنها به کار نمی رود, بلکه با سفید درمی آمیزد تا از رهگذر این تضاد, زیبایی بیافریند. در بسیاری از مواقع, رنگ ها از جایگاه اصلی خود دور می شوند و آینه ای برای انعکاس رنج و شادی آدمی در این دوره می گردند. از یک سو رنگ سفید بر آزادگی, خوش بینی, پاکی, خوش بختی, شهرت, پرسش و غیره دلالت می کند و از سوی دیگر رنگ سیاه بر کینه, اندوه, بدبینی, فقر, خشک سالی, فراق و بدبختی دلالت می نماید. پژوهش حاضر می کوشد نگرش و حساسیت عرب را نسبت به رنگ ها, بویژه دو رنگ سفید و سیاه با روش تحلیل محتوای اشعار شاعران دورهی جاهلی مورد بررسی قرار دهد؛ حساسیتی که در چکامه های دهگانه و پاره ای از اسطوره ها و باورهای دینی پیش از اسلام نمود پیدا کرده است.
Keywords:
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :