ارزیابی رفتار خوردگی الکتروشیمیایی فولاد ۴۲۰AISI پس از سخت کاری سطحی لیزری

در این پژوهش سطوح نمونه های فولاد ۴۲۰AISI با پرتو لیزر یاگ پالسی سخت کاری شدند و پس از محاسبه پارامترهای بهینه سخت کاری و بهبود سختی نسبت به مطالعات پیشین با لیزر یاگ پالسی، رفتار خوردگی حفره دار شدن سطوح سخت شده و خام مقایسه شد. جهت تعیین ریزساختار، از میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی کمک گرفته شد؛ ضمن این که از آزمون پلاریزاسیون سیکلی برای بررسی رفتار خوردگی الکتروشیمیایی نمونه ها استفاده شد. نتایج نشان داد که عملیات سطحی لیزری سبب ایجاد ریزساختار مارتنزیتی- آستنیتی و حذف/ توزیع مجدد کاربیدها شد و سختی سطحی بالای ۷۰۰ ویکرز را به ارمغان آورد. منحنی های پلاریزاسیون، افزایش پتانسیل به میزان mV ۱۱۳ را نشان دادند. مشاهده شد که این فولاد حتی بعد از عملیات لیزری، قابلیت پسیو مجدد را دارا نیست.

Keywords:

فولاد زنگ نزن مارتنزیتی ۱.۴۰۲۱ , سخت کاری سطحی لیزری , خوردگی الکتروشیمیایی , قابلیت پسیو مجدد