بررسی و مقایسه روشهای استخراج بقایای برخی سموم ارگانوکلره ی کشاورزی در آب آشامیدنی مشهد

آفت کش های اورگانوکلره در زمرهی ترکیبات پایدار طبیعت بوده و تاثیرات منفی زیادی بر انسانها و حیات وحش می گذارند؛ به همین دلیل استفاده از این ترکیبات در بسیاری از کشورها از دهه ها قبل ممنوع گردیده، اما با این وجود در ایران و در برخی موارد هنوز هم از این آفت کش ها استفاده می شود. در این مقاله میزان احتمالی بقایای سموم اورگانوکلرهی هپتاکلر و دیلدرین در آب مناطق مختلف شهرستان مشهد مورد بررسی قرار گرفته است . ابتدا فرایند استخراج سموم ارگانوکلره بر روی نمونه های استاندارد انجام شد و سپس این سموم با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گاز مایع مورد شناسایی قرار گرفتند. برای استخراج سموم از نمونه ها سه روش استفاده گردید: روش میکرو استخراج فاز مایع ، روش استخراج با بالون ژوژه ۱۰۰ میلی لیتری و روش استخراج با بالون ژوژه ۵۰۰ میلی لیتری . روش اخیر حد تشخیص بهتری را نسبت به دو روش دیگر نشان داد. در تمامی نمونه های آزمایش شده، آلودگی بقایای سموم ارگانوکلره ی پایین تر از حد مجاز اعلام شده توسط WHO و EPA تشخیص داده شدند.

Keywords:

بقایای سموم ارگانوکلره , هپتاکلر , دیلدرین , گازکروماتوگرافی .