آبخوانداری، راهکاری مناسب برای مدیریت پایدار منابع آب

با توجه به شرایط اقلیمی موجود سطح کشور اکثرا در قلمرو مناطق خشک و نیمه خشک قراردارد لذا مشکل کمبود بارندگی و عدم توزیع زمانی و مکانی مناسب اهمیت و لزوم بهره برداری مناسب از منابع آب موجود در نقاط مختلف کشور را دو چندان مینماید بنابراین مدیریت پایدار منابع آب باید در اولویت تصمیم گیری و برنامه ریزی های دولت قرار بگیرد. یکی از مناسب ترین راهکارها برای چنین مناطقی کنترل سیلاب و هدایت آنها بداخل سفره های آب زیر زمینی یا طرح پخش سیلاب برابخوان میباشد در این تحقیق اثرات اجرای طرح ابخوان داری یا پخش سیلاب بر آبخوان بر میزان تقویت آبهای زیرزمینی بعد از اجرا در ایستگاه پخش سیلاب بر آبخوان چهاردانگه کیاسر ساری استان مازندران مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت برای انجام این تحقیق ابتدا اقدام به جمع آوری داده سوابق تحقیقی و اجرایی طرح و پردازش دادهها ادامه برای بررسی نقش آبخوان داری بر منابع آب زیرزمینی و کنترل سیل منطقه از چاه احداثی معمولی داخل و چشمه نزدیک به ایستگاه پخش سیلاب قبل و بعد از بارندگی و سیل اندازه گیریهایی صورت گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده اجرای طرح بخش سیلاب باعث مهار سیلابهای متعددی که رویداده است. شد. همچنین سطح آب زیر زمینی چاه احداثی پس از هر سیل گیری افزایش نسبی یافته ولی بعد از آن سطح آب زیرزمینی منطقه روند طبیعی خود را طی مینماید و چشمه پایین دست ایستگاه قبل از سیل گیری دارای دبی خیلی کم بوده و پس از سیل گیری دبی آن افزایش می یابد این بیانگر تاثیر پخش سیلاب بر منابع آب زیرزمینی میباشد بنابراین توصیه می گردد طرح های آبخوان داری با توجه به نقش آن در کنترل سیلاب و تقویت آب زیر زمینی در مناطق مستعد مطالعه و به اجرا در آید.

Keywords:

آبخوان چهاردانگه , آب زیرزمینی , سیل کنترل رواناب مازندران