بررسی الگوی زمانی و مکانی عناصر آب و هوایی در رخداد انواع تصادفات جاده ای در محور مواصلاتی استان بوشهر

تصادفات جاده ای یک عامل اصلی مرگ ومیر در استان بوشهرمحسوب می شود. هدف اصلی تحقیق، دستیابی به الگوی زمانی-مکانی مخاطرات آب وهوایی در بروز تصادفات جاده ای در استان بوشهرمی باشد.جامعه آماری این پژوهش شامل تمام تصادفات جاده ای به وقوع پیوسته شده درمحورهای مواصلاتی استان بوشهر در دوره زمانی ۵ ساله (۱۳۹۸-۱۳۹۴) که توسط پلیس راهورثبت شده است. متغیرهای هواشناسی شامل، دید افقی، رطوبت، میزان ابرناکی، سرعت باد، دما و فشار سطح دریا در دوره ۵ ساله (۱۳۹۸-۱۳۹۴) به صورت ماهانه است. برای تجزیه وتحلیل آماری داده های تصادفات و هواشناسی از نرم افزار آماری و تحلیل فضایی داده ها از نرم افزار ArcGIS استفاده گردیده است. برای پهنه بندی نقشه های تصادفات و عناصر اقلیمی از روش کرنل استفاده شده است. در روش های آمار استنباطی ازآزمون کای-اسکوئر و آنووا برای بررسی و مقایسه فراوانی های و روابط بین متغیرهای طبقه بندی شده، استفاده شده است. نتایج نشان داد در پهنه بندی برخی از فصول سال، اثرات عناصری مانند دما، رطوبت و فشار هوا و دید افقی تاثیراتی را در وقوع انواع تصادفات گذاشت. نتایج آزمون های آماری فقط دو متغیر باد و دید افقی در انواع تصادفات را نشان داد. نتایج نشان داد، میزان تصادفات و متغیرهای زمانی تفاوت معناداری باهم دارند و بیشترین تصادفات در سه ماهه سوم سال رخ داده است؛ زیرا در فصل پاییز عنصرگردوغبار غالب می باشد که باعث کاهش دید افقی گردید.

Keywords:

الگوی زمانی و مکانی , آب وهوا , جاده , تصادف , بوشهر