نقش برنامه ریزی شهری در توسعه یکپارچه خدمات شهری

امروزه هدف اصلی مدیریت یکپارچه شهری، ایجاد هماهنگی از طریق نزدیکی اهداف و دیدگاه ها، یکپارچگی عملکردها و سیستم ها و کارآمدتر کردن فرایندها به دست آید؛ با دقت بیشتر در تفاوت های بین مدیریت واحد شهری و مدیریت یکپارچه می توان به این نکته رسید که اولی بحث حکومت شهری و حاکم شهری را پیش خواهد کشید و دومی مشارکت را در اداره شهر و مدیریت شهری به همراه داشت. کشورهای توسعه یافته توانسته اند با برنامه ریزی و مدیریت صحیح به نحو احسن بهره برداری لازم را داشته باشند اما کشورهای جهان سوم و کمتر توسعه یافته چالش های بزرگی پیش رو دارند. نابرابری های ناحیه ای در بسیاری از کشورها چالشی اساسی در مسیر توسعه است؛ در این راستا برنامه ریزی ناحیه ای پاسخی به نارسایی ها و کاستی ها و کوششی در جهت از میان بردن نابرابری ها و تحقق توسعه یکپارچه ناحیه ای است. مدیریت شهری با تشکیلات وسیع در جهان تحول چشمگیری یافته و شهرها به نوعی توسط مدیران شهری مدیریت می شوند تا بتوانند رفاه و آسایش هر چه بیشتر شهروندان خود را فراهم کنند. توسعه شهری زمانی می تواند در مسیر پایداری قرار گیرد که بتواند راهکارهایی مشخص را برای تامین مطلوب نیازهای خدماتی ساکنان ارائه کند، اما متاسفانه تاکنون به دلیل نگرش بخشی، ضعف ساختاری مدیریت شهری و فقدان مشارکت مردمی، سازمان های خدمات رسان شهری، توزیع فضایی عادلانه خدمات انجام نشده است. این در حالی است که تمرکز مراکز خدمات رسانی در یک موقعیت جغرافیایی علاوه بر ایجاد مناطق دو قطبی و بالا و پایین در شهرها، جمعیت بالای مصرف کننده را به آن مناطق سرازیر می کند و باعث فشار زیست محیطی، ترافیکی و آلودگی صوتی و هوا می شود؛ به طوری که اکنون در شهرها شاهد محیط های متراکم و نامطلوب و ناسازگار با توسعه پایدار هستیم.

Keywords:

واژه کلیدی: برنامه ریزی , توسعه یکپارچه , خدمات شهری