استفادی از ضایعات گلابگیری برای بهبود خصوصیات مکانیکی و قابلیت نگهداری آب در خاک

بقایای گلاب گیری که مواد جانبی کارخانه های گلاب گیری، روغن کشی و اسانس گیری از گل می باشند، اغلب استفاده خاص صنعتی نداشته و به عنوان کود سبز به خام افزوده می شوند. در این پژوهش اثر افزودن بقایای گلاب گیری کل محمدی در اندازه ذرات و مقادیر مختلف بر وری مقاومت مکانیکی خاک(شاخص مخروطی)، قابلیت نگهداری آب در خاک مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها د ریک طرح فاکتوریل 3×3 با سه تکرار انجام شدند. دراین طرح درصد وزنی بقایای خشک در سه سطح 4% و 8% و 12% و اندازه ذرات بقایا در سه سطح با مش های 6 و 16 و 20 استفاده گردید. یک تیمار بدون افزودن بقایا به خام نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که با افزایش درصد وزنی بقایا، رطوبت بیشتری در خاک حفظ شده ولی اندازه ذرات در مش های آزمایش شده تاثیر معنی داری بر مقدار حفظ رطوبت نداشت. شاخص مخروطی خاک با افزایش درصد وزنی و افزایش اندازه ذرات کاهش یافت . در این پژوهش روند تغییرات رطوبت خاک به صورت تابعی خطی از زمان، درصد وزنی و اندازه ذرات بقایا مدل سازی گردید. مدل بدست آمده انطباق بسیار بالایی با داده های آزمایشگاهی داشت(0.98 < R2).

Keywords:

بقایای گلابگیری , شاخص مخروطی , قابلیت نگهداری آب