تجمیع هرمنوتیک تلفیقی در قاب تصویر با تکیه بر شعر «بی دل» مهدی اخوان ثالث

هر شاخه از هرمنوتیک، همچون برشی از واقعیت است. تنها زمانی با یک واقعیت جامع الشرایط مقابل هستیم، که بتوانیم یک زاویه ی دید ۳۶۰ درجه به موضوعات داشته باشیم. در خصوص هرمنوتیک تلفیقی می شود با استفاده از ظرفیت های تصویر، مولف، متن و مخاطب را در یک فضای تعاملی به اشتراک طلبید و با هم ادغام نمود. این امر از طریق استفاده از افزونه ها و ویژگی های واقعیت سه بعدی امکان پذیر است. از طرفی باید به علم تصویر و قوانین موجود در دنیای مصورکاملا آشنا بود تا بستر مناسبی برای تعامل فراهم شود. بر اساس همین رویکرد و با توجه به هم پوشانی تفسیر متن و  مولف و تاییدهای روانشناختی در شعر «بی دل» اخوان ثالث تصاویر عمق بر پایه ی تصاویر اثباتی از طریق قابلیت تجسم(تجسم آزادی در کبوتر) به کار گرفته شده است. به لحاظ ساختار تصویرپردازی کبوتر، خون آلود، برج و گمشده به عنوان تصویر مرکزی، در کانون قرار دارد که با استفاده از توصیف و همچنین با بهره از نمادپردازی، تصاویر شعری خلق شده اند. لحن این تصویر بر اساس موسیقی شعر که بر وزن بحر مضارع مسدس اخرب مکفوف است، لحنی تغزلی دارد. همچنین این شعر به لحاظ کارکردی، سیاسی و اجتماعی است و همچون یک بیانیه ی انتقادی، تصویرگر ناامیدی و یاس یک جامعه ی واپس زده در اثر کودتا است. این شعر از تصویر سینمایی بهره می گیرد، چراکه دارای روایت داستانی و غنای تصویری به جهت بهره گیری از معنای ثانویه ی کلمات است. نهایتا تصاویر عمق به لحاظ کاربرد معنای ثانویه و در جهت طرز سمبولیسم، با ایجاد تجسم در جهت اثبات با کانون قرار دادن مفاهیم کبوتر خون آلود و برج گمشده، با کارکرد اجتماعی شعر همراه و منطبق است.

Keywords:

Mehdi Akhavan sales , hermeneutics , schema , image , مهدی اخوان ثالث , هرمنوتیک , طرحواره , تصویر