بررسی شیوع و مقاومت ضد میکروبی گونه های مختلف شیگلا در ایران

مطالعات متعددی الگوهای مقاوم به آنتی بیوتیک و فراوانی بالای گونه شیگلا را در استان های مختلف ایران نشان داده است . در این مطالعه ، ما یک بررسی جامع از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ در ایران انجام دادیم تا میزان شیوع و الگوهای مقاوم به آنتی بیوتیک را در باکتری های S.sonnei, S . dysenteriae, S. flexneri, and S . boydii توصیف کنیم . ما به طور سیستماتیک پایگاه های داده از جمله copus, GoogleScholar, PubMed, SID, and Web of Scienceرا برای مقالات مرتبط منتشر شده به زبان انگلیسی یا فارسی جستجو کردیم . در نهایت ، از ۷۰ مقاله ، ۳۴ مطالعه در این مطالعه گنجانده شد. از ۴۴۲۹۲ نمونه بالینی ، ۲۷۴۲ مورد به عنوان نمونه مثبت گونه شیگلا در ایران طی سال های ۲۰۰۰-۲۰۲۰ معرفی شدند. همچنین گونه ی غالب در ایران، S. sonnei (n = ۱۴۸۴, ۵۴.۱%) بود و بعد از آن، S. flexneri (n =۱۱۰۰, ۴۰.۱%) ، S. boydii (n = ۷۸, ۲.۸%), S. dysenteriae (n = ۸۰,۳%). قرار گرفتند. این گونه های شیگلا بیش ترین مقاومت را در برابر آمپی سیلین (%,(n = ۱۷۵۹, ۶۴%-۹۶%)cotrimoxazole (n = ۱۲۲۰, ۸۷%-۱۰۰ ، nalidixic acid (n = ۶۴۹, ۱۰%-۸۲%)،(%trimethoprim-sulfamethoxazole (n = ۴۵۹, ۸۰%-۹۸.۵، cefotaxime (n = ۴۱۰, ۵۳%-۶۳%) و tetracycline (n = ۳۸۶, ۳۶%-۹۴%). از خود نشان دادند. هیچ مقاومتی در برابر ایمی پنم ، مرپنم ، سفوکسیتین ، نورفلوکساسین ، لووفلوکساسین ، آزیترومایسین و آموکسی سیلین مشاهده نگردید. همچنین ، ۳۰۸ و ۳۵۹ مورد به ترتیب به عنوان گونه های تولید کننده مقاومت چند دارو (MDR)) و طیف گسترده بتالاکتاماز((ESBL معرفی شدند. ارزیابی shigellosis اندمیک و الگوهای مقاومت آنتی بیوتیک از طریق مطالعات اپیدمیولوژیک برای ترویج استراتژی های کنترل عفونت ضروری است . این دادهها ممکن است برای اجتناب از درمان تجربی ، بازنگری دستورالعمل های درمان و کاهش مقاومت ضد میکروبی گونه های شیگلا در جوامع بشری مفید باشد.

Keywords:

شیگلا , ایران , شیوع , مقاومت انتی بیوتیکی