مکانیسم مولکولی مقاومت آنتی بیوتیکی هلیکوباکترپیلوری

امروزه مقاومت آنتی بیوتیکی تهدید مهمی برای سلامت بشر در سراسر جهان است . هلیکوباکتر پیلوری ، به عنوان یکی از پاتوژن ها ی میکروبی مهم و علت بیماری های معده، و سرطان معده همواره مورد توجه بوده است . تخمین زده می شود که ۵۰ درصد از جمعیت جهان به هلیکوباکتر پیلوری مبتلا هستند. ماندگاری این باکتری ها در میکروبیوتای معده می تواند منجر به بیماری های گوارشی مانند زخم معده، گاستریت مزمن یا حتی آدنوکارسینوم معده شود. آنتی بیوتیک ها به عنوان خط درمانی اولیه برای عفونت هلیکوباکترپیلوری بوده به طوری که درمان این عفونت وابسته به مصرف آنتی بیوتیک می باشد. رایج ترین آنتی بیوتیک های مورد استفاده شامل کلاریترومایسین ، مترونیدازول، لووفلوکساسین ، آموکسی سیلین ، تتراسایکلین و ریفابوتین هستند. اما ، اثربخشی اکثر این آنتی بیوتیک ها به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافته ، بنابراین ریشه کنی هلیکوباکتر پیلوری دشوار شده، و علت این امر افزایش مقاومت هلیکوباکترپیلوری به انواع آنتی بیوتیک ها می باشد . این مقاله به مهترین مکانیسم های مقاومت به آنتی بیوتیک که اخیرا گزارش شده پرداخته است . در حالی که شیوع مقاومت به اکثر آنتی بیوتیکها روز به روز در حال افزایش است ، گزارش ها نشان داده اند که مقاومت به ریفابوتین بسیار نادر است و در برخی کشورها به طور گسترده برای درمان مورد استفاده قرار میگیرد. با افزایش مقاومت به آنتی بیوتیک ها، درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری با چالش روبرو است . مقاومت به آنتی بیوتیک ها به چند دلیل میتواند ایجاد شود از قبیل جهش های ژنی مهمی که در باکتری روی میدهد. از دلایل دیگر مقاومت به هلیکوباکترپیلوری میتوان به تشکیل بیوفیلم ها توسط باکتری اشاره کرد. بررسی این مکانیسم ها اطلاعات مهمی را ارائه میکند تا بتوان درمان موثرتری برای عفونت هلیکوباکترپیلوری پیشنهاد کرد.

Keywords:

آنتی بیوتیک , مکانیسم مولکولی , مقاومت , هلیکوباکترپیلوری .