اثر سرمای دیررس بهاره بر عملکرد میوه و برخی ویژگی های فیزیولوژیکی زردآلو در استان کردستان

یکی از مهمترین مشکلات تولید زردآلو خسارت های شدید ناشی از سرماهای دیررس بهاره است. شناسایی ارقامی که در این شرایط از نوسانات عملکرد میوه کمتری برخوردارند از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر سرمای بهاره بر عملکرد میوه و ویژگی های فنولوژیکی و فیزیولوژیکی ۲۶ رقم زردآلو در شرایط طبیعی صورت گرفت. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی کشاورزی گریزه سنندج طی سال های۱۳۸۶ و ۱۳۸۷ انجام شد. آسیب سرمازدگی به صورت سیاه شدن بافت مادگی گل و یا سیاه شدن دانه در میوه های تشکیل شده مشاهده گردید. براساس نتایج حاصله، اختلاف معنی داری از نظر کلیه ویژگی های مورد ارزیابی بین ارقام وجود داشت. رقم درشت ملایر زودگل ترین رقم اما دارای بیشترین طول دوره گل دهی بود. بیشترین آسیب سرمازدگی بهاره در رقم قرمز شاهرود مشاهده گردید. رقم محلی جهانگیری بیشترین میزان تشکیل میوه (۸۸/۲۲%) را نشان داد اما رقم تیلتون دارای بیشترین عملکرد (۶۳/۲۲ کیلوگرم در هر درخت) بود. رقم محلی قمیشلو دیرگل ترین رقم بود و کمترین میزان تشکیل میوه (۸۷/۴ %) و کمترین عملکرد (۶۷/۲ کیلوگرم در هر درخت) را نشان داد. نتایج نشان داد دامنه تاریخ گل دهی در ارقام زردآلو کوتاه بوده و ارقام دیرگل کم بارده بودند. همبستگی مثبت و معنی داری (P < ۰.۰۱) بین میزان تشکیل میوه در هر رقم با میزان پرولین و پتاسیم بافت مادگی و عملکرد آن رقم مشاهده گردید. ارقامی که دارای میزان پرولین و پتاسیم بیشتری در بافت مادگی گل بودند، احتمالا به دلیل مقاومت نسبی گل به سرما از نوسان عملکرد کمتری تحت شرایط سرمای بهاره برخوردار بودند. براساس نتایج این پژوهش ارقام تیلتون، رویال، درشت ملایر، قربان مراغه، هشتالویی، خرمتا ۱ و خرمتا ۲ برای مناطقی که احتمال خطر سرمازدگی بهاره وجود دارد مناسب می باشند.

Keywords:

رقم بومی , باردهی , پرولین , فنولوژی و پتاسیم