اثر اسید سالیسیلیک بر رشد و عملکرد علوفه و دانه ذرت در شرایط تنش خشکی در مزرعه

تنش خشکی یکی از عوامل محدود کننده تولیدات گیاهی است و ماده شیمیایی اسید سالیسیلیک (SA) به عنوان یک تنظیم کننده گیاهی، قادر است مقاومت به خشکی را در گیاهان افزایش دهد. در این پژوهش اثر تنش خشکی و اسید سالیسیلیک بر رشد و عملکرد علوفه و دانه ذرت رقم دابل کراس ۳۷۰، در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان، به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مطالعه گردید. دور آبیاری به عنوان فاکتور اصلی، در دو سطح شاهد (۷ روز) و تنش خشکی (۱۰ روز) در کرت های اصلی و محلول ۱/۰ میلی مولار در لیتر اسید سالیسیلیک در شش سطح (شاهد، خیساندن بذر، محلول پاشی در مرحله سه برگی، محلول پاشی در مرحله گرده افشانی، خیساندن بذر + محلول پاشی در مرحله گرده افشانی، محلول پاشی در مرحله سه برگی + مرحله گرده افشانی) به عنوان فاکتور فرعی، در کرت های فرعی قرار گرفتند. خشکی باعث کاهش کلروفیل، محتوی نسبی آب، وزن تر و خشک علوفه و افزایش نشت یونی گردید. در مقابل، اسید سالیسیلیک سبب افزایش معنی دار کلروفیل، محتوی نسبی آب، وزن خشک علوفه و کاهش معنی دار نشت یونی گردید و بیشترین تاثیر مربوط به تیمار خیساندن بذر بود. اثر متقابل آبیاری × اسید سالیسیلیک بر ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت معنی دار بود. اثر اسید سالیسیلیک بر بهبود رشد و افزایش عملکرد در هر دو شرایط تنش و غیر تنش محسوس بود و بطور معنی داری باعث افزایش عملکرد دانه گردید. نتیجه گیری می شود که اسید سالیسیلیک در غلظت ۱/۰ میلی مولار در رفع آسیب اکسیداتیو نقش دارد و قادر است به طور موثری باعث افزایش عملکرد ذرت شود.

Keywords:

ذرت , تنش خشکی , کلروفیل , محتوی نسبی آب و شاخص برداشت