تفاوتهای جنسی در دریافتهای غذایی و شاخص های تن سنجی بزرگسالان: مطالعه قند و لیپید تهران

وجود تفاوت های جنسی در ابتلا به برخی بیماری های مزمن و نیز کمبودهای تغذیه ای بین زنان و مردان طی بررسی های پیشین مشخص شده است. پژوهش حاضر به منظور بررسی و مقایسه دریافت های غذایی (درشت مغذی ها) و شاخص های تن سنجی زنان و مردان جامعه شهری شرق تهران انجام پذیرفت. این بررسی از نوع مقطعی است. نمونه های مورد بررسی ۴۱۱ نفر متشکل از ۱۵۵ زن و ۱۴۶ مرد در گروه سنی ۵۰-۲۵ سال و ۵۲ زن و ۵۸ مرد بالای ۵۰ سال ساکن منطقه ۱۳ تهران بودند که به صورت تصادفی انتخاب شده و در طرح تغذیه مطالعه قند و لیپید تهران شرکت کرده بودند. شاخص های تن سنجی از جمله قد و وزن اندازه گیری و نمایه توده بدن محاسبه شد. داده های وضعیت تغذیه ای با تکمیل پرسشنامه های دو روز یادآمد غذایی و عادات غذایی از طریق مصاحبه حضوری توسط کارشناسان تغذیه مجرب جمع آوری گردید. برای برآورد کم گزارش دهی، نسبت انرژی دریافتی به انرژی مصرفی پایه کمتر از ۱.۲۷ مورد استفاده قرار گرفت.داده های تن سنجی نشان داد که میانگین نمایه توده بدن زنان (P < ۰.۰۰۵) و چاقی و چاقی شکمی (P < ۰.۰۵) بطور معنی داری بیشتر از مردان بود. در زنان بالای ۵۰ سال، میانگین نمایه توده بدن ۳۰kg/m۲ بود. دریافت انرژی و درشت مغذی ها در مردان بیشتر از زنان بود (P < ۰.۰۰۵) ولی میانگین درصد انرژی دریافتی ناشی از کربوهیدرات، پروتیین و چربی در هر چهار گروه سنی و جنسی یکسان (۵۹.۲% از کربوهیدرات، ۱۱.۶% از پروتیین و ۲۹.۲% از چربی) و در محدوده توصیه شده انستیتو ملی سلامت آمریکا (NIH) بود. در این بررسی مردان بیشتر از زنان کلسترول دریافت می نمودند (P < ۰.۰۰۵) یافته های بدست آمده از عادات غذایی نیز نشان داد که مردان نمک و غذاهای چرب بیشتر و زنان شیرینی و قندهای ساده بیشتری مصرف می کنند (P < ۰.۰۰۵) کم گزارش دهی در حدود ۴۰% از زنان و ۱۸-۱۰% مردان را در بر می گرفت و بیشتر در افراد دارای اضافه وزن و چاق مشاهده شد.این مشاهدات اهمیت شناخت تفاوت های جنسی در عوامل خطرساز بیماریها را نشان می دهند. تعداد زیادی از افراد دریافت های غذایی را کم گزارش می کنند، لذا پدیده کم گزارش دهی باید در بررسی های مصرف به ویژه در زنان مورد توجه قرار گیرد؛ زیرا این امر می تواند نتایج بررسی را تحت تاثیر قرار دهد.