از دیر باز چوب درختان جنگلی و بوته های مرتعی و بیابانی و فضولات حیوانی، ارزانترین و سهل الوصول ترین منبع تولید
انرژی ( گرمایشی ) قابل دسترس بشر بوده که خانوارهای روستایی ـ عشایری بدون پرداخت وجهی مورد استفاده و بهره برداری قرار می دادند . شرایط زیست زندگی عش ایری به نحوی است که امکان استقرار دائم آنها در یک جا میسر نیست به همین لحاظ استقرار تکنولوژی
انرژی های نو د ر این مناطق مقدور نمی باشد . شیوه زندگی
عشایر به شکلی است که آنها را وادار نموده است که از امکانات محیط پیرامون خود جهت تأمین
انرژی استفاده نمایند .
به همین دلیل مشکلاتی از جهت زیست محیطی برای طبیعت و امـور رفاهی خانوار پدید آورده است . بنابر این جایگزین ی سوخت فسیلی ( نفت و گاز ) به جای سوخت نباتی ( چوب و هیزم ) در مناطق روستایی و جامعه عشایری امری اجتناب ناپذیر می باشد .
هدف از تحریر این مقاله، رفاه خانوار ع شایری و توجه به اوقات فراغت و انجام آموزش های ترویجی و فنی و حرفه ای آنان و همچنین عدم تخریب جنگل ها و مراتع به عنوان وسیله ای برای بهبود پیشرفت خانوارهای عشایری ـ روستایی می باشد . در ابتدا جمعیت و قلمرو
عشایر کشور را مورد بحث قرار می دهیم و سپس با اش اره به این که سوخت فعلی کشور فسیلی است محاسن آن مورد بررسی و ارزیابی قرار می گیرد . آنگاه با یک بررسی اجمالی لزوم استفاده از سوخت فسیلی و چگونگی استفاده از آن و تأثیرات سوخت فسیلی بر زندگی خانوار عشایری مورد مطالعه و تأکید قرار می گیرد .