بررسی تاریخ های مختلف کاشت و کاربرد سایکوسل بر صفات زراعی ارقام جو در مازندران

به منظور بررسی تاثیر تاریخ های مختلف کاشت و کاربرد سایکوسل بر صفات زراعی ارقام جو، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ایستگاه تحقیقات زراعی بایع کلا شهرستان نکا در سال زراعی ۸۹-۱۳۸۸ اجرا شد. تاریخ های کاشت ۲۰ آبان، ۵ و ۲۰ آذر به عنوان عامل اصلی و ارقام صحرا، پروداکتیو و لاین M۱۲ و دو سطح محلول پاشی سایکوسل{بدون مصرف (شاهد) و مصرف ۸/۲ لیتر در هکتار } که به صورت فاکتوریل اختلاط گردیدند، به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد حداکثر و حداقل درصد سنبلک بارور، عملکرد دانه و شاخص برداشت به ترتیب تحت تاریخ های کاشت ۵ و ۲۰ آذر حاصل شد. رقم صحرا و لاین M۱۲ به ترتیب دارای بیشترین و کمترین درصد سنبلک بارور، عملکرد دانه (۹/۳۱۶ و ۴/۲۴۴ گرم در متر مربع)، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت بودند. با مصرف سایکوسل ارتفاع گیاه کاهش یافت، اما درصد سنبلک بارور، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت افزایش یافت. حداکثر درصد سنبلک بارور، عملکرد دانه و شاخص برداشت تحت اثر متقابل تاریخ کاشت ۵ آذر × رقم صحرا حاصل شد. بنابراین تاریخ کاشت ۵ آذر، رقم صحرا و مصرف ۸/۲ لیتر سایکوسل در هکتار به علت افزایش اجزای عملکرد دانه و در نهایت عملکرد دانه فاکتورهای مناسب کاشت جو در استان مازندران معرفی می گردند.

Keywords:

جو , تاریخ کاشت , سایکوسل , عملکرد دانه , شاخص برداشت