بررسی جایگاه توسعه پایدار در آموزش مهندسی صنایع

یکی از مهارت های لازم و ضروری انسان معاصر، داشتن نگاه رو به جلو و دیدی به مراتب وسیع تر از محدوده ی طول عمر خود است. فرد یا سازمان قابلیت این را دارا خواهد بود که بتواند پیش از بروز مشکلات، آنها را شناسایی کرده و مانع از بروزشان گردد. اما نکته مهم این است که مشکلات نباید تنها به موضوعات درون فردی و یا درون سازمانی محدود باشد؛ بلکه باید مسائل و دغدغه های جامعه بشری را در زمان حال و آینده نیز شامل شود. توسعه پایدار با تعریف پاسخگویی به نیازهای امروز بدون به خطر انداختن توانایی نسل های آینده در برآورده نمودن نیازهای خود، در سال های اخیر در زمینه های مختلف مورد توجه جامعه جهانی قرار گرفته است. آموزش یکی از ارکان اساسی و اولیه در همه مفاهیم و از جمله توسعه پایدار است. با توجه به چندوجهی بودن مفهوم توسعه پایدار، برای گسترش و کاربرد این مفهوم در جامعه، گنجاندن آن در سایر رشته های دانشگاهی علل خصوص مهندسان صنایع که به سبب ماهیت شغل شان، با کار در کنار انواع متخصصین رشته های فنی و غیرفنی در طراحی، برنامه ریزی، هدایت، اجرا و حتی انهدام پروژه ها و محصولات مختلف، سر و کار دارند، احساس می شود. در عین حال، کشورهای در حال توسعه تلاش خود را بر ایجاد زیرساخت های مورد نیاز برای بهبود و ارتقای شرایط زندگی شهروندان خود متمرکز کرده اند. از آنجا که یکی از ارکان مهم توسعه پایدار آموزش مهندسان در زمینه های علمی و کسب مهارت های حرفه ای است، بار این مسئولیت بر عهده دانشکده های مهندسی بوده تا مهندسان را از آثار و خطرهای ناشی از تصمیمات آتی آگاه سازند.

Keywords:

واژه های کلیدی: توسعه پایدار , مهندسی پایدار , چالش های مهندسی پایدار , مهندسی صنایع , آموزش مهندسی