ساخت و مشخصه یابی هیدروژلهای درجا تشکیل شونده بر پایه فیبروئین ابریشم

بسیاری از آسیب های شدید استخوانی ناشی از شکستگی و یا بیماری هایی مانند تومورهای استخوانی برای بهبود نیاز به مداخله درمانی دارد. یکی از راههای نوین برای درمان این ضایعات، مهندسی بافت استخوان است . هیدروژلهای تزریق پذیر به عنوان داربست در مهندسی بافت استخوان بسیار جذاب هستند زیرا با ایجاد کمترین آسیب می توانند سلول یا زیست مولکولها را به بافت آسیب دیده انتقال دهند. در این پژوهش ، داربست های هیدروژلی تشکیل شونده در محل کامپوزیتی متشکل از فیبروئین ابریشم /کتیرا/کربوکسی متیل کیتوسان به همراه نانولوله هالوسیت تولید به منظور استفاده به عنوان داربست برای مهندسی بافت استخوان تولید و خصوصیت سنجی اولیه شدند. برای شبکه ای کردن پلیمرها از آنزیم هرسرادیش پراکسیداز و هیدروژنپراکسید استفاده شد. زمان ژلشدن، ساختار شیمیایی ، مورفولوژی ، تخلخل و خواص رئولوژیکی هیدروژلها بررسی شد. زمان ژل شدن هیدروژلها کمتر از ۲۰ دقیقه بود. هیدروژلها دارای ساختار متخلخل بودند و حضور نانوذرات موجب کاهش اندازه منافذ هیدروژل شد. مطابق نتایج رئولوژی ، مدول ذخیره برای هردو نمونه بالاتر از مدول اتلاف بود. افزودن نانوذرات موجب افزایش مدول ذخیره از ۲۰۶ به ۳۴۵ کیلو پاسکال شد. با توجه به نتایج ، هیدروژل تولید شده می تواند به عنوان یک گزینه امیدوار کننده مورد ارزیابی بیشتر در مهندسی بافت قرار گیرد.

Keywords:

هیدروژل شکل گیرنده در محل , مهندسی بافت استخوان , فیبروئین ابریشم , کتیرا , کربوکسی متیل کیتوسان