بررسی اصول و مفاهیم دستیابی به اکوتوریسم پایدار در طراحی اقامتگاه ها؛ نمونه های مورد مطالعه: اقامتگاه متین آباد و اقامتگاه ماجرا

اکوتوریسم فرصتی برای پایداری طبیعت و فرهنگ می باشد وسفری است تعلل گونه به بسیاری از مناطق سرسبز و طبیعی که موجب بهتر شدن کیفیت زندگی مردم محلی و همچنین حفظ محیط زیست می شود .در این میان ایجاد اقامتگاه های بومگردی راهکاری عملی برای رسیدن به توسعه ی پایدار گردشگری، منبع ایجاد فرصتهایی برای رسیدن به سودآوری و کلید ایجاد یک تجربه ی اکوتوریسم لذت بخش و معنی دار است.هدف این پژوهش دستیابی هرچه بهتر به اکوتوریسم پایدار در طراحی اقامتگاه ها است. اما آنچه که به عنوان پرسش در این پژوهش مطرح شده است اصول اکوتوریسم پایدار در طراحی اقامتگاه های بومگردی است. روش پژوهش با توجه به ماهیت موضوع پژوهش، از لحاظ محتوا نوعی پژوهش کیفی به شمار می آید، اما اساس پژوهش متکی بر روش توصیفی- تحلیلی و بر پایه استدلال قیاسی بین دو نمونه ؛ اقامتگاه متین آباد و اقامتگاه ماجرا صورت گرفته است. نتایج پژوهش به طور کلی نشان می دهد؛ وجود اقامتگاه ها و حضور گردشگران با عث ارتقای زندگی جامعه محلی شده است.اقامتگاه ها اشتغال زایی می کنند و توسعه پایدار را برای روستاها از نظر اقتصادی، اجتماعی، محیطی ارتقا می بخشند.اما آنچه که باعث جذب گردشگران به این مناطق برای استفاده از اقامتگه ها و اشتغال زایی می شود طراحی منحصر به فرد آن است.اقامتگاه ها باید از طریق سازگاری با محیط طبیعی و جوامع محلی و اقتصاد بتوانند پایدار بمانند و با جایگزین کردن هتلهای معمولی به تعداد بیشتری از اقامتگاه های بومگردی تاثیر کلی صنعت گردشگری را کاهش دهند و از این طریق به توسعه پایدار گردشگری نائل شوند.

Keywords:

اکوتوریسم پایدار , اقامتگاه , تفریحی , گردشگری