تعهد سازمانی پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه کووید-۱۹- یک مطالعه مقطعی

زمینه و هدف: در پاندمی کووید-۱۹ با توجه به ماهیت نسبتا ناشناخته و سرعت انتقال بالا، تقاضا برای دریافت مراقبت های بهداشتی درمانی به طور ناگهانی افزایش یافت. سرعت در ارائه خدمات در چنین شرایطی اهمیت بیشتری پیدا کرد. حدود ۳ الی ۵ درصد از بیماران مبتلا به کووید-۱۹ نیاز به مراقبت ویژه داشتند. هر چه قدر میزان تعهد سازمانی بیشتر باشد کیفیت مراقبت بالاتر می رود. این مطالعه با هدف تعیین تعهد سازمانی در پرستاران شاغل در بخش های ویژه در زمان همه گیری کووید-۱۹ انجام گرفت. روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال ۱۴۰۱ در بیمارستان بقیه الله (عج) انجام شد. برای بررسی تعهد سازمانی از دو پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و مایر (شامل حیطه های عاطفی، هنجاری و مستمر) و بالفور و وکسلر (شامل حیطه های پیوستگی، مبادله ای و همانندسازی) استفاده شد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی، ۲۱۰ پرسشنامه بین پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه توزیع شد. یافته ها: میانگین نمره آلن و مایر و بالفور به ترتیب (۶۷/۸۷ ± ۱۳/۰۴) و زنان (۲۵/۹۵ ± ۴/۰۵)  است. سطح تعهد سازمانی اکثریت شرکت کنندگان در پژوهش متوسط گزارش شد. بین نمرات کسب شده از پرسشنامه آلن و مایر و بالفور رابطه معنادار گزارش شد  (P = ۰/۶۵, r = ۰/۰۰) تحلیل رگرسیون چند متغیره خطی نشان داد که ارتباطی بین نمرات کسب شده از دو پرسشنامه و متغیرهای دموگرافیک وجود ندارد. نتیجه گیری: با توجه به این که مراقبت بهتر و جامع تر نیازمند تعهد سازمانی بالا است لازم است مدیران پرستاری به بحث افزایش تعهد سازمانی برای افزایش کیفیت مراقبت اهتمام ویژه داشته باشند

Keywords:

Intensive Care Unit Nurses , Organizational Commitment , Covid-۱۹. , پرستاران بخش های ویژه , تعهدسازمانی , کووید- ۱۹