تعیین دفعات سمپاشی با قارچ کش تری دیمورف برای کنترل بیماری سفیدک پودری چغندرقند

بیماری سفیدک پودری چغندرقند باعث کاهش عملکرد کمی و کیفی محصول می گردد. به منظور بررسی اثر قارچ کش تری دیمورف در کاهش خسارت بیماری، پنج تیمار صفر تا چهار مرتبه سمپاشی با سه رقم تجارتی چغندرقند به نام های ۷۲۳۳، PP۲۲ و رسول به صورت طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار، طی سال های ۱۳۸۴-۱۳۸۳ در دو منطقه کرمانشاه و مشهد مورد ارزیابی قرار گرفت. از سم تری دیمورف برای مبارزه با بیماری استفاده شد. تیمارهای سمپاشی به عنوان کرت های اصلی و ارقام مختلف به عنوان کرت های فرعی در نظرگرفته شدند. تجزیه مرکب داده ها نشان داد که شاخص آلودگی در تیمارهای سمپاشی شده کمتر از تیمار بدون سمپاشی بود و با افزایش تعداد دفعات سمپاشی، شاخص آلودگی کاهش یافت. کمترین شاخص آلودگی با ۴۲/۲۲ درصد در تیمار چهار بار سمپاشی و بیشترین شاخص آلودگی در تیمار بدون سمپاشی با ۳۹/۴۳ درصد مشاهده شد. تیمار بدون سمپاشی با ۴۹/۶۳ تن در هکتار پایین ترین و تیمار چهار بار سمپاشی با ۳/۶۹ تن در هکتار بالاترین عملکرد ریشه را داشت. یک بار سمپاشی باعث افزایش عملکرد ریشه به میزان حدود ۸/۲ تن در هکتارگردید. چهار بار سمپاشی نسبت به تیمار شاهد بدون سمپاشی، باعث افزایش عملکرد ریشه به میزان ۸/۵ تن در هکتار شد. تغییرات درصد قند در تیمارهای مختلف سمپاشی از روند خاصی پیروی نکرد

Keywords:

چغندرقند , دفعات سمپاشی , شاخص آلودگی و عملکرد ریشه