روش های بهبود کیفیت نهال (افزایش شاخه دهی) در نهالستان

کیفیت بالای نهال در نهالستان عامل مهمی در زودباردهی و اندازه درختان در باغ می باشد. کیفیت نهال با میزان رشد پایه، تمایل رقم به تولید شاخه، شرایط آب و هوایی در طول فصل رشد، کارایی تیمارهای مختلف افزایش دهنده شاخه زایی و دوره شروع رشد شاخه های جوان در ارتباط می باشد. تعداد شاخه های جانبی فرصتی را برای تشکیل ساختار خوب درخت در آینده فراهم می سازد. به علاوه ارتفاع، محل و زاویه باز شاخه ها عملکردهای بیشتر و بهتری را نتیجه می دهد. درختان با قطر بزرگ تر، بیشتر رشد کرده و عملکردهای بالاتری در چهار تا پنج سالگی نسبت به درختان با قطر کوچک تر دارند. تعداد زیادی از ارقام تجاری، شاخه جانبی کمی را به واسطه غالبیت انتهایی قوی ایجاد می کنند. سربرداری با کاهش غالبیت انتهایی، سبب تحریک به رشد جوانه هایی می گردد که ممکن است برای همیشه خفته بمانند. از طرفی سربرداری همیشه برای افزایش شاخه زایی نتایج رضایت بخشی را به دلیل توسعه تعداد کم شاخه و زاویه بسته ایجاد شده در بر ندارد و کاربرد تنظیم کننده های رشد ممکن است الزامی باشد. بنزیل آدنین یکی از تنظیم کننده های رشد می باشد که به عنوان عامل شاخه زا در نهالستان ها و باغات جوان بکار می رود. سیتوکینین ها از جمله بنزیل آدنین به تنهایی یا در ترکیب با جیبرلین ها به منظور غلبه بر غالبیت انتهایی و افزایش توسعه شاخه های جانبی استفاده می گردند. روش استفاده و غلظت مواد شیمیایی برای دست یابی به نتایج قابل قبول فیزیولوژیکی در درختان میوه مختلف اهمیت دارد. در این مقاله، با توجه به اهمیت ارتقای کیفیت نهال، به بررسی روش های افزایش تولید شاخه جانبی نهال در نهالستان پرداخته شده است.

Keywords:

آربولین , بنزیل آدنین , سربرداری , شاخه زایی و کیفیت نهال