مهار درد التهابی ناشی از تست فرمالین بواسطه کوئرستین: نقش مسیرهای اوپیوئیدرژیک، نیتریک اکساید و هیستامینرژیک در موش کوچک آزمایشگاهی

مطالعه حاضر به منظور بررسی نقش مسیرهای اوپیوئیدرژیک، نیتریک اکساید و هیستامینرژیک در مهار درد بواسطه کوئرستین در موش کوچک آزمایشگاهی انجام گرفت. ۸۵ سر موش کوچک آزمایشگاهی نر بطور تصادفی در ۵ مرحله آزمایشی با چهار گروه و ۵ تکرار در هر گروه مورد ارزیابی قرار گرفتند. در آزمایش ۱ بمنظور بررسی اثرات ضد دردی کوئرستین گروه اول بعنوان کنترل، گروه دوم الی چهارم به ترتیب سطوح ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم کوئرستین و گروه پنجم مورفین (۵ میلی گرم بر کیلوگرم) را دریافت کردند. پس از مشخص شدن سطح موثر کوئرستین آزمایشات مراحل دوم الی چهارم طراحی و اجرا شد. در آزمایش دوم گروه­های آزمایشی شامل کنترل، تزریق کوئرستین (۱۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم)، نالوکسان (آنتاگونیست غیر انتخابی گیرنده­های اوپیوئیدی، ۲ میلی گرم بر کیلوگرم) و تجویز توام کوئرستین (۱۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم) با نالوکسان (۲ میلی گرم بر کیلوگرم) در آزمایشات سوم و چهارم L-NAME (مهارکننده سنتز نیتریک اکساید، ۱۰ میلی گرم بر کیلوگرم) و سیپروهپتادین (آنتاگونیست غیر انتخابی گیرنده های هیستامین، ۴ میلی گرم بر کیلوگرم) بجای نالوکسان استفاده شد. سپس تست فرمالین بواسطه تزریق آن به کف پای راست انجام و مدت زمان حس درد (زمان لیسیدن و گاز گرفتن پای تزریق شده) در دوره­های زمانی ۵-۰ دقیقه (فاز اول) و ۳۰-۱۵ دقیقه (فاز دوم) اندازه­گیری شد. باتوجه به نتایج بدست آمده، تزریق سطوح مختلف کوئرستین بطور معنی داری موجب کاهش زمان درد شد (۰۵/۰P<). تزریق توام نالوکسان یا L-NAME به علاوه کوئرستین بطور معنی داری موجب کاهش اثرات ضد دردی کوئرستین شد (۰۵/۰P<). نتایج نشان دهنده این بود که کوئرستین دارای خاصیت ضددردی است و این اثر از طریق مسیر نیترارژیک و اوپیوئیدرژیک میانجی­گری در موش می­شود.

مهار درد التهابی ناشی از تست فرمالین بواسطه کوئرستین: نقش مسیرهای اوپیوئیدرژیک، نیتریک اکساید و هیستامینرژیک در موش کوچک آزمایشگاهی Keywords:

کوئرستین , درد التهابی , موش