تاثیر CRP، LDH و IL-۶ بر شدت بیماری در بیماران مبتلا به ویروس کرونا در بیمارستان سینا، سال ۱۳۹۹

چکیده سابقه و هدف کرونا بیماری است که به سرعت گسترش یافته، باعث صدمات جبران ناپذیر و مرگ می شود. جهت پیش بینی و توسعه الگوریتم های درمانی، بررسی نشانگرهای زیستی در تعیین شدت بیماری در افراد مبتلا اهمیت دارد. لذا این پژوهش با هدف بررسی ارتباط اینترلوکین-۶، پروتئین واکنشگر C و لاکتات دهیدوژناز با شدت بیماری COVID-۱۹ در بیماران مبتلا به ویروس کرونا انجام شده است. مواد و روش ها در این مطالعه مقطعی، توصیفی تحلیلی، اطلاعات پرونده های ۳۶۵ بیمار بستری مبتلا به کرونا در بیمارستان سینا همدان طی سال ۹۹ که به صورت تصادفی انتخاب شدند، در نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ وارد گردید. شدت بیماری در بیماران طبق منبع مورد نظر و علائم بالینی اندازه گیری شد و به دو سطح دسته بندی گردید. اطلاعات با استفاده از آزمون ناپایداری همبستگی گاما، ضریب تاثیر d سومر و سطح معناداری ۰۵/۰>p تحلیل شد. یافته ها با بررسی پرونده افراد مبتلا به کرونا مشخص شد که IL-۶ با ضریب همبستگی ۵۰۶/۰، LDH با ضریب همبستگی ۲۹۱/۰ و CRP با ضریب همبستگی ۲۳/۰، همه در سطح ۰۱/۰ بر شدت بیماری کرونا تاثیر مثبت دارند که میزان این تاثیر مثبت بر اساس ضریب تاثیر d سومر به ترتیب ۸۳۹/۰، ۴۵۸/۰ و ۳۵۸/۰ بود(۰۱/۰ p=). نتیجه گیری بیماران مبتلا به COVID-۱۹ شدید به طور قابل توجهی سطوح سرمی CRP، LDH و IL-۶ بالاتری دارند. سطح پایه IL-۶، CRP و LDH ارتباط نزدیکی با شدت COVID-۱۹ دارد. این نشانگرهای آزمایشگاهی می توانند به عنوان شاخص های بالینی و پیش آگهی COVID-۱۹ استفاده شوند.

Keywords:

Key words: Virus , IL-۶ , Disease Severity , کلمات کلیدی: ویروس , IL-۶ , شدت بیماری ​​​​​​​