سلامت معنوی آموزش و پرورش کودکان

زمینه و هدف: تاریخچه سلامت معنوی به قدمت تاریخ است و گاهی به شکل معناگرایی خودنمایی کرده است. در سال ۱۹۷۹ میلادی، سازمان جهانی بهداشت در اجلاسی بین المللی، سلامت معنوی را به سه بعد قبلی سلامت یعنی سلامت جسمی، روانی و اجتماعی اضافه کرد (۱و۲) از ویژگی های دین اسلام تاکید بر پرورش همه ابعاد زندگی انسان است. هرچند در تربیت اسلامی، پرورش ابعاد معنوی هدف اصلی و نهایی است؛ اما دستیابی به این هدف بزرگ در پرتو داشتن جسمی سالم و روانی با نشاط امکان پذیر است. کارشناسان تربیت کودک اذعان می دارند، بهترین دوره برای تربیت فرزند، دوران کودکی است. زیرا در این سنین حس تقلید و نیز حس پذیرش آموزههای تربیتی، در سطح بالایی از توانمندی قرار دارد و کودک به خوبی آن چه را که به او آموخته میشود، فرا می گیرد. (۳) روش کار: بررسی کتابخانه ای و استفاده از منابع غنی اسلامی و سایت های Research Gate, Pubmed, Google Scholar, SID یافته ها: اخلاقیات یا معنویات یا به عبارتی ارزش ها جزء جدایی ناپذیر هر فرهنگی است. وجود معنویات و اخلاقیات نه تنها مانع شیوع فساد و در نهایت تباهی جامعه شده بلکه باعث ارتقاء کمال، پیشرفت و سلامت اخلاقی افراد جامعه خواهد شد. سلامت معنوی فرایندی مبهم و پیچیده از تکامل انسان است که رابطه هماهنگ را بین نیروهای درونی فرد فراهم کرده و با ویژگی های ثبات در زندگی، صلح، داشتن ارتباط نزدیک با خدا، خود، جامعه و محیط که یکپارچگی و تمامیت فرد را تعیین می کند، مشخص می شود.یکی از وظایف اصلی آموزش و پرورش، اهتمام به تامین سلامت معنوی نسل جدید است. فعالیت های آموزش و پرورش به طور مستقیم یا غیرمستقیم در تربیت دانش آموزان موثر است. در این میان نقش معلمان و مربیان از دیگر افراد برجسته تر می نماید. امروزه، دانشمندان با صراحت تمام از داخل سازی روح (معنویت) در قلمرو آموزش و پرورش سخن گفته اند.(۴و۹) نتیجه گیری: انسان در هر زمانی به معنویت احتیاج دارد و بهترین زمان برای تعلیم دادن معنویت دینی زمان کودکی و زمان به مدرسه رفتن است دین هماهنگ با فطرت و طبیعت انسانی است و بنابراین همیشه به صورت یک احتیاج ضروری و قطعی بشر خود نمایی می کند. معنویت در مدارس باید به گونه ای مطرح شود که بتواند متناسب با درک و فهم کودکان آن ها را متوجه عوامل روحی و معنوی نماید (اگر چه در جنبه های مادی زندگی، دستورات و تعالیم اسلام، بی اندازه، چشم گیر و فراوان است). وظیفه مدرسه تنها تلقین معلومات و معارف نیست، بلکه مانند محیط منزل و خانواده، عامل مهمی در ایجاد اخلاق و قلب سلیم است. جمع شدن کودکان در مدرسه، سبب پیوستگی اخلاق بین آن ها می شود که این امر با آموزش صحیح درست معنویت در مدارس با رعایت اصل میانه روی و تعادل امکان پذیر است.

Keywords:

Children , Education , Health , Spirituality , بهداشت , معنویت , کودکان , آموزش و پرورش