تاثیر خصوصی سازی بر اندازه رقابت در صنایع کارخانه ای ایران

هدف محوری این تحقیق بررسی ضریب رقابت در صنایع کارخانه ای ایران و ارزیابی تاثیر خصوصی-سازی بر ساختار بازار بخش صنعت کشور است. در این پژوهش عملکرد برنامه خصوصی سازی کشور در دوره ۱۳۷۰ تا ۱۳۹۲ مورد بررسی قرار گرفته است. شایان ذکر است که در طی دوره مذکور در مجموع ۱۵۲۲۰۱۱ میلیارد ریال مربوط از سهام شرکت ها به بخش غیردولتی واگذار شده است که مبلغ ۱۴۳۹۵۴۲ میلیارد ریال مربوط به پس از ابلاغ سیاست اصل ۴۴ می باشد که به تفکیک ۷/۲۹ درصد سهام عدالت، ۴۴ درصد بخش غیردولتی و ۳/۲۶ درصد سهام عمومی غیردولتی واگذار شده است. از این رقم ۹/۹۵ درصد به صورت بلوکی و ۲/۳ درصد به صورت تدریجی و ۹/۰ درصد سهام به صورت ترجیحی واگذارشده و ۲/۴۲ درصد به صورت بورس و ۷/۷ درصد به صورت فرابورس و ۲/۰ درصد به صورت مذاکره و ۹/۴۲ درصد به صورت مزایده واگذار شده است. همچنین در این مقاله برای بررسی اثر خصوصی سازی بر اندازه رقابت در صنایع کارخانه ای ایران از مدل تلفیقی با اثرات ثابت استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که خصوصی سازی در ایران تاثیر مثبتی بر اندازه رقابت نداشته است. با توجه به یافته های این تحقیق پیشنهاد می شود که الگوی خصوصی سازی رقابت محور جایگزین مدل واگذاری های قبل گردد.

Keywords:

خصوصی سازی , رقابت , صنعت , تمرکز , انحصار