فراوانی گروه های آللی کمیاب HLA-A در قومیت های گیلک، لر، کرد و عرب ایران

چکیده سابقه و هدف آنتی ژن های سازگاری نسجی(HLA)، تنوع ژنتیکی بالایی داشته و فراوانی آن­ها می تواند در قومیت های مختلف، متفاوت باشد. لذا تعیین این آنتی ژن ها در قومیت های مختلف می تواند داده هایی به دست دهد که از آن بتوان در گسترش مرکز ملی پذیره نویسی اهداکنندگان سلول های بنیادی استفاده نمود. مواد و روش ها در این مطالعه توصیفی که در طی سال های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ بر روی ۲۰۶۴ داوطلب اهدای سلول های بنیادی خونساز صورت گرفت، تعیین آلل های HLA-A با روش PCR-SSP صورت پذیرفت. اطلاعات نژادی/قومیتی و HLA از قومیت های گیلک(۵۱۰ نفر)، لر(۴۶۵ نفر)، کرد(۷۱۹ نفر) و عرب(۳۷۰ نفر) تجزیه و تحلیل و ارتباط آلل و نژاد با روش آماری کای دو، ارزیابی شد. برای این منظور، مقایر باقی مانده استاندارد شده، تعیین گردیده و در تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار R استفاده شد. یافته ها فراوانی آللی در گروه های قومی مورد مطالعه، برای HLA-A*۲۳ و HLA-A*۳۱ ، کمتر از ۳ درصد به دست آمد. در گروه های آللی HLA-A*۲۵ ، HLA-A*۳۴ ، HLA-A*۳۶ ، HLA-A*۴۳ ، HLA-A*۶۶ ، HLA-A*۶۹ و HLA-A*۷۴ ، این فراوانی کمتر از ۱% جمعیت مورد مطالعه بود. فراوانی گروه های آللی کمیاب HLA-A ، شامل HLA-A*۳۴ ، HLA-A*۶۹ و HLA-A*۷۴ ، در اقوام لر، گیلک، عرب و کرد تفاوت معنادار(p- value کمتر از ۰۵/۰) نشان دادند. نتیجه گیری شناسایی فراوانی آلل های HLA در قومیت های مختلف، می تواند شباهت ها و تفاوت ها در گروه های آللی را در آن اقوام مشخص و در طراحی یک برنامه بهتر برای توسعه مراکز اهدای سلول های بنیادی موثر باشد.

Keywords:

Key words: HLA , Iran , Ethnicity , کلمات کلیدی: HLA , ایران , قومیت