وضعیت مصرف فرآورده گلبول قرمز در بیمارستان امام خمینی شهرستان محلات

چکیده سابقه و هدف عوارض پس از تزریق خون، هزینه­های بالا، محدودیت منابع و زمان لازم جهت تامین فرآورده­های خون، نیاز به بررسی وضعیت مصرف خون و عوامل موثر در استفاده صحیح فرآورده­ها را در بازه­های زمانی مختلف در مراکز درمانی ضروری کرده است. در این مطالعه وضعیت مصرف فرآورده گلبول قرمز در بیمارستان امام خمینی شهرستان محلات در بازه زمانی ۱۳۹۸-۱۳۹۷ بررسی گردید.  مواد و روش ها در این مطالعه توصیفی- مقطعی گذشته نگر، داده­های مربوط به هموگلوبین بیمار در بدو بستری، هنگام درخواست خون، پس از تزریق خون و هنگام ترخیص، نام پزشک، علت بستری، شمارش پلاکت، آزمایش­های PT و PTT بیمار و نسبت کراس مچ به تزریق خون یا C/T جمع آوری گردید. یافته ها از تعداد ۳۵۶ بیمار دریافت کننده گلبول قرمز، ۷/۹۱% بیماران، هنگام درخواست خون کم خون بوده و ۷/۵۱% از آن­ها با هموگلوبین بیشتر از g/dL ۸ فرآورده گلبول قرمز دریافت کردند. شاخص C/T ، ۰۶/۱ و بیشترین میزان آن به بخش جراحی(۸/۱) و کمترین به بخش دیالیز(۰/۱) تعلق داشت. بین متغیرهای سن، جنسیت، PT ، PTT ، علت بستری و پزشک با فراوانی تزریق خون ارتباط معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری نتایج این مطالعه نشان داد نسبت کراس مچ به تزریق خون در مقایسه با مقدار قابل قبول کمتر بوده و نشان دهنده مطلوب بودن نسبت درخواست به تزریق می باشد. هم چنین مشخص شد بین درخواست خون و کاهش هموگلوبین ارتباط معناداری وجود داشته و با توجه به میانگین آستانه هموگلوبین بیماران هنگام درخواست، عمدتا از استراتژی آزاد جهت تزریق استفاده شده است.

Keywords:

Key words: Anemia , Blood Transfusion , Hospitals , کلمات کلیدی: کم خونی , انتقال خون , بیمارستان ها