بررسی ارتباط سبک های رهبری با ریزش منابع انسانی در شهرداری

هدف کلی این تحقیق عبارت از بررسی ارتباط سبک های رهبری با ریزش منابع انسانی در شهرداری است. روش این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق عبارت است از کلیه کارکنان شهرداری بجنورد که برابر با ۴۱۳ نفر می باشند. حجم نمونه کارکنان با استفاده از جدول مورگان برابر با ۱۶۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه، ریزش منابع انسانی اسمیت کندال، هالین و پرسشنامه محقق ساخته تعیین سبک های رهبری لیکرت استفاده شده است. یافته ها حاکی از آن است. ۱. بین سبک های رهبری استبدادی کارکنان با ریزش منابع انسانی کارکنان رابطه وجود ندارد. ۲. بین سبک های رهبری خیرخواهانه با ریزش منابع انسانی کارکنان رابطه وجود دارد. ۳. بین سبک های رهبری مشورتی با ریزش منابع انسانی کارکنان رابطه وجود دارد. ۴. بین سبک های رهبری مشارکتی با ریزش منابع انسانی کارکنان رابطه وجود دارد. ۵.میانگین استفاده از سبک های رهبری مشورتی و مشارکتی بیشتر از سایر سبک های رهبری می باشد. ۶. میزان ریزش منابع انسانی کارکنان حدودا ۷۴% درصد بوده است. ۷. از میان سبک های رهبری لیکرت، سبک مشورتی پیش بینی کننده بهتر ریزش منابع انسانی می باشد.

Keywords:

سبک های رهبری , شهرداری , ریزش منابع انسانی