ارتباط پلی مورفیسم گیرنده کلاژن در سطح پلاکت با ابتلا به سکته قلبی در میانسالی

چکید ه   سابقه و هدف   ترومبوزهای شریانی، خصوصا انفارکتوس قلبی، جزو شایع ترین علل مرگ و میر در دنیا هستند. با وجودی که شکی در ارتباط با تاثیر عوامل ژنتیکی در ایجاد ترومبوز وجود ندارد، اما اطلاعات ما در ارتباط با برخی پلی مورفیسم ها ناقص است. در این تحقیق، این سوال که آیا پلی مورفیسم T۱۳۲۵۴C ژن گلیکوپروتئین VI پلاکتی، خطر ابتلا به سکته قلبی حاد زودرس را افزایش می دهد یا خیر، تحت بررسی قرار گرفت.   مواد و روش ها   در یک مطالعه مورد شاهد، تعداد ۱۰۰ نمونه بیمار مبتلا به سکته قلبی و ۱۰۰ نمونه کنترل با استفاده از روش PCR-RFLP مورد مطالعه قرار گرفتند. برای آنالیز آماری از آزمون های کای دو و t و نرم افزار ۱۵ SPSS و برای کنترل متغیرهای مخدوش گر از مدل رگرسیون منطقی استفاده شد.   یافته ها   وفور پلی مورفیسم T۱۳۲۵۴C (TC/CC) در گروه بیمار۳۰% و در گروه کنترل ۳۳% بود که تفاوت چندانی با یکدیگر نداشتند. بنابراین ارتباط معناداری بین این پلی مورفیسم و سکته قلبی حاد زودرس مشاهده نشد. نتایج آنالیز رگرسیون منطقی نیز این نتیجه را تایید کرد.   نتیجه گیری   نتایج این تحقیق عدم ارتباط پلی مورفیسم T۱۳۲۵۴C گیرنده کلاژن پلاکتی با سکته قلبی حاد زودرس را نشان داد.

ارتباط پلی مورفیسم گیرنده کلاژن در سطح پلاکت با ابتلا به سکته قلبی در میانسالی Keywords:

Key words: Myocardial Infarction , Genetic Polymorphisms , Platelets , کلمات کلیدی : انفارکتوس قلبی , ژنتیک پلی مورفیسم , پلاکت ها