اثر سلول های بنیادی مزانشیمی استرومال کشت داده شده در داربست بر روی تکثیر سلول های CD۳۴+ خون بند ناف

چکید ه   سابقه و هدف   پیوند سلول های بنیادی طی دهه های اخیر، به موفقیت های درمانی بالایی رسیده اما از محدودیت های استفاده از این منبع در بزرگسالان، تعداد کم سلول های CD۳۴+ می باشد. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر سلول های مزانشیمی بر میزان تکثیر سلول های CD۳۴+ خون بند ناف بود.   مواد و روش ها   در یک مطالعه تجربی، سلول های چسبنده مزانشیمی از سلول های تک هسته ای مغز استخوان جدا شدند. سلول های CD۳۴+ موجود در خون بند ناف، با استفاده از آنتی بادی های نشاندار شده با Microbead جدا شده و بر روی سلول های مزانشیمی کشت داده شدند. تاثیر سلول های مزانشیمی در شرایط دو بعدی, سه بعدی و شرایط بدون استفاده از سلول های مزانشیمی در تکثیر و حفظ پتانسیل ابتدایی سلول ها با شمارش سلولی, تعیین درصد سلول های CD۳۴+ به روش فلوسیتومتری و روش سنجش کلونی مورد مقایسه قرار گرفت.   یافته ها   تکثیر سلول ها در سه محیط و در زمان های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. در محیط فاقد سلول های مزانشیمی، میانگین میزان چند برابر شدن TNC ها، CFC ها و سلول های CD۳۴+ در روز دهم به ترتیب ۶ ± ۸۷, ۸ ± ۸۴ و ۳ ± ۱۱، در محیط دارای سلول های استرومال مزانشیمی در شرایط دو بعدی به ترتیب، ۸ ± ۱۰۳, ۹ ± ۱۱۱ و ۳ ± ۱۴ و در محیط دارای مزانشیم در شرایط سه بعدی به ترتیب، ۱۰ ± ۱۲۷, ۱۴ ±۱۷۰ و ۴± ۲۰ بود.   نتیجه گیری   نتایج نشان می دهد که می توان از سلول های مزانشیمی به خصوص در شرایط ۳ بعدی، جهت افزایش تعداد سلول های بنیادی خونساز و حفظ پتانسیل کلونی زایی آن ها به طور طولانی مدت در محیط کشت استفاده کرد.

اثر سلول های بنیادی مزانشیمی استرومال کشت داده شده در داربست بر روی تکثیر سلول های CD۳۴+ خون بند ناف Keywords:

Key words : Mesenchymal Stem Cells , Umbilical Cord Blood , CD۳۴ Antigen , Stem Cells , کلمات کلیدی: سلول های بنیادی مزانشیمی , خون بند ناف , آنتی ژن CD۳۴ , سلول های بنیادی