بررسی تجربی تولید آب از رطوبت هوا با استفاده از ماژول های ترموالکتریک و کنترل دمایی فعال

دستگاه های تولید آب از رطوبت هوا یکی از جدیدترن روش های تولید آب آشامیدنی به شمار می روند. هرچند به علت وجود رطوبت در هوای محیط عملا امکان استفاده از این تکنولوژی در همه نواحی میسر است، اما به علت پر هزینه بودن تولید آب از رطوبت هوا در نواحی خشک و کم رطوبت، این تکنولوژی هنوز نتوانسته جای خود را در میان رقبایی نظیر تکنولوژی های حرارتی و اسمز معکوس باز نماید. در این پژوهش، با استفاده از ماژول های ترموالکتریک و طراحی بلوکی سیستم، سعی در بهسازی سیستم تولید آب از رطوبت هوا شده است. هر ترموالکتریک به همراه سایر متعلقات آن در یک بلوک قرار گرفته و تنها با روی هم قراردادن بلوک ها می توان اتصالات سیالاتی برای مسیر هوا و آب را برقرار نموده و به هر میزانی که مورد نیاز هست، آب تولید کرد. بیشترین میزان تولید آب ۵ میلی لیتر در ساعت بوده که در دمای نقطه شبنم ۳۱ درجه و دمای سطح سرد ترموالکتریک ۲۸ درجه با استفاده از یک ترموالکتریک رخ داده است. در مقایسه دو آزمایش که دمای محیط آنها نسبت به یکدیگر ۲۴درصد افزایش یافته، منجربه افزایش ۲۸ درصدی دمای سطح سرد و ۱۴ درصدی سطح گرم ترموالکتریک شده که نشان می دهد دمای سطح سرد ۵۰ درصد بیشتر از دمای سطح گرم افزایش داشته است.

Keywords:

تکنولوژی ترموالکتریک , تولید آب از رطوبت هوا , سرمایش , کنترل دمایی فعال